Page:Mga Binalaybay V.3.pdf/104

96

Sang gahum nga romanhon nga labi ang

kapintas

Nga karon nalimtan, ang nadumdoman

lamang

Ang iya kadalag-an: di lang sa kamatayon

Sia ginlwas, ang sala naghatag purong

sa iya).

CORNELIO. Sarang nakon mailisan masubong’ hilibion,

Ini nga kadalag-an nga iya ginaagum;

Apang talupangdan mo nga ang mga

romanhon

Nga linghod gapadulong. . . Paghipos ka,

Metelo,

Di’gsugid kon mahimo, ang ginhambalan

naton

Bag-o lang, kon buligan mo’ng akon mga

buko

Saligan nimo’ng padya sa imo mga kabudlay.

__________ IKADUHANG’ GWA Si Claudio, si Flavio kag mga ginhambal

CLAUDIO. Pagpakig-ambit sa akon sa mga kinalipay

Mahal ko nga mga abyan, kay halin sa

inaway

Kita madinalag-on....

METELO. Nag-abot ka na, Claudio?

CLAUDIO. Bisan lang pasalamat ang Diwa akon

hatagan;

Ako, pagtan-aw sa inyo nagbalik, kag ang

Palad

Sa pagpangabyan sa aton naghatag sing

kaayuhan

Nga nag-apin sang kaisog hangaway nga

romanhon

Batok sa mga kaaway sa mga sumponganay.

CORNELIO. O bilidhon nga Claudio! ako nagakalipay

Sang paglutos sa Dacios, kay ining’ Roma

naton,