Page:Mga Binalaybay V.3.pdf/111

103

Nga indi ko sia makita tungod sa mga

kahoy,

Sa kaingod nga binukid, sa kabinali lamang

Nag-abot ang daludo sang madamo nga

tubig

Nga sa suba nag-awas sa tanan nga suok,

Kag sa akon sia nawala. Sa akon nadangatan

Sa banta ko nanumdom wa’y palad kong’

amay

Amo man sang baha ukon ayhan sang

gutom!

Kuntani napatay ako, apang ang langit

Naghatag sing kaawa; kay daw patay sa

tubig

Bakerong’ maluluy-on ang nagkuha sa akon

Kay dayon dinala ako sa payag niya.

Pagsapupong’ amaynon iya ako ginhatagan.

Sang ako mabakod na, gintun-an ko’ng

kinaalam

Sang pagkataliaway; kag sa dakong’ kabakas

Sinunod ko’ng hayabay, mga agilang’

romanhon

Sa mga inaway sa Istrio kag didto sa Danubio

Nga madalag-on sa imo pungsod ako

bumalik.

Yari akon mga tanda nga sarang

magpabakod

Sang katunayan kon sia akon masumalangan

Sa patag kag sa inaway, sa mga

ginharian. . .

CLAUDIO. Si Adriano gakari diri nayon. . . Paghipos

__________ IKAP-AT NGA GWA Si Adriano kag mga ginhamhal upod sang mga hukom

Kag nawad-an sing kalipay karon,

Gabakho sa gahum sang dumoluong

Kag sa amat-amat sia napatay

Sa kamot sang Espana nga di matinuohon!

Apang, kon luyag niya akon sia nga ihilway