Page:Mga Binalaybay V.3.pdf/55

47

Sa tingog nakon nga kalahadlukan,

Mapalangurog sing tuman kabaskog,

Kag sa tagsa ka hulag

Mauyang’ duta’g kabuhi magabalatian

Ay! Ay! Ang kalaglagan nga madamo!

Wala’y pulos madamong’ paghibi kag

pagbakho!

Hanti pamatian ko nga di pagbatyagon

Ang sa katawhan nga mga pagbaya

Makadlaw nga may hikay akon sila

tulukon!

LEONIDO. Butig! wa’y ka mahimo! Sa imo ko

napangayo,

Sa ngalan sang Ginuo nahangad sang

kalag ko,

Pagsugid sa akon kon ikaw si sin-o!

Anghel ka, ukon wani balang’ mahigko,

Nga luyag nimo nga dautan ako,

Huksa’ng gapaliwat mo nga Upon

Sang lawas mo sa dagway nga yawan-on!

SATANAS. Hanti maayo! Yari na nian ako!

Kag talupangdan nimo kag ginapasayod

ta

Nga ako si Satanas, ang anghel nga

masili

(Sa panapot sang yawa)

Nagpungko sa dambana

Sang mga panahon nga inadugay na,

Nga nagpagwa sa iya agtang sang gihay

nga masili.

Ako adtong’ sa lakas nga kaakigon

Nagpakig-away batok sa madaugdaugon;

Sang ulihe, dinaog sa lubhang’

pagkalutos,

Dinaldal nakon

Sa kamatayon inyo nga mga ginikanan;

Apang kon sa pagtuo nga balaan

Ako sang kristuhanon dag-on sa kadalas,

Sa mga pagpanghalit nga lakas

Manimalos ako sa imo; ako’ng kusganan;

Kag ikaw kon luyag mo nga indi ka

mapatay,

Pagluhod ka sa akon mga tiil!