gagandang dalagita at mga dalaga! ...... Aray! Gusto ko na
pong bumalik sa Maynila! Ang Madrid ay napariwara!
— Datapuwa’t dito’y ibibilanggo ka ng mga indiyo at ikaw ay ipatatapon kahit na walang sumbong laban sa iyo! Sukat ang sumulat ng isang lihim na pabatid ay . . .
— Kahit na po!
— Ikaw ay mamamatay ng gutom at hindi ka makasasakay sa karwahe!
— Dito’y naglalakad lamang po ako.
— Dapat mong malaman na dito ay dapat kang magpugay sa mga indiyo at kung hindi ay uusigin ka at ipatatapon,
— Kahit na po! Minamabuti ko po ang lahat nang iyan kaysa mabuhay sa piling ng mga babaing . . . magaganda.
— Dapat mong malaman na kung hindi ka magbibigay-loob sa lahat ng bagay na manais ng gubernadorsilyo ay pararatangan kang kalaban ng mga kastila.
— Tututol po ako, sasabihin kong minamahal ko ang Espanya.
— Hindi ka paniniwalaan, sapagka’t ang mga indiyo ay totoong mayayaman at nangaglalathala ng mga aklat na pinagtitibay ng mga maykapangyarihan laban sa mga prayle. .
— Kung gayon po, ay ano ang nararapat kong gawin? Ano po ang gagawin ko?
— Mamalagi ka-riyan sa pagka-prokurador!
— Ay!
— Magregalo ka ng mga bagay-bagay na galing sa Tsina at sa Hapon sa mga Ministro, sa mga Kinatawan, at sa mga Senador upang matamo ang ating mga layon.
— Opo! iyan nga! tulad ng ginagawa ng mga insik! at ano pa po?
— Hintayin mong gawin kang obispo!
— Ay! Ay!
— At pagkatapos ay Kardenal!
— Naku! naku! naku po!
{{c|98}
