CAIBIDIOL XII.
CARADAS AG FÁS A' FUAṪ.
Nuair a ḃí a ċuaird agus a ġnó críoċnuiġṫe i gConaċtaiḃ ag Brian ṫug sé aġaiḋ óṫuaiḋ ar Ċúig' Ulaḋ. Ṫug muintir na cúige sin go léir an onóir dó ba ċeart a ṫaḃairt do'n Árdríġ, agus ṫug Brian dóiḃ na taḃarṫaistí ba ċeart do'n Árdríġ a ṫaḃairt do ríġṫiḃ ċúigí. D'ḟeuċ sé ar na h-eagailsíḃ agus ar na mainistreaċaiḃ agus ar na sgoileanaiḃ, fé mar a ḋeineaḋ sé ins gaċ aon ḃall. Ġlaoiḋ sé ċun na gconḃintí leis, agus ba ṁór ag na mnáiḃ riaġalta an t-Árdríġ do ṫeaċt 'ġá ḃfeuċaint agus ag feuċaint na sgoileana a ḃí acu. Ḃíoḋ mná óga acu 'n-a sgoileanaiḃ agus iad ag múineaḋ gaċ aon tsaġas eóluis dos na mnáiḃ óga san ar na neiṫiḃ a ḃí riaċtanaċ an uair sin do ṁnaoi ḃeiṫ ar eólus aici.
Ba ṁór ag na mnáiḃ riaġalta an t-Árdríġ a ḋ'ḟeisgint, agus Murċaḋ, agus Dúlainn Óg, agus gaċ fear eile de ṁuintir Ḃriain n-a raiḃ a n-ainimneaċa i mbéalaiḃ daoine ar fuid na h-Éirean an uair sin. Aċ ní raiḃ aoinne beó ab ḟearr leó a ḋ'ḟeisgint 'ná Niaṁ. Ċuaiḋ a tuairisg roímpe eatarṫa. Do h-innseaḋ dóiḃ ná raiḃ rígan óg eile ar ṫalaṁ na h-Éirean an uair sin ċóṁ breaġ ná ċóṁ daṫaṁail léi. Agus do h-innseaḋ dóiḃ go raiḃ socair 'n-a h-aigne aici gan pósaḋ ċoíḋċe. Go ḃfanfaḋ sí ag taḃairt aire d'á h-aṫair an ḟaid ab é toil Dé iad ḟágáilt ar an saoġal so i ḃfoċair a ċéile, agus ansan, dá mb' é a h-aṫair ba ṫúisge a ġeóḃaḋ bás, go ḃfanfaḋ sí singil 'n-a ḋiaiġ ar an saoġal so go dtí go mbéarfaḋ Dia ċuige féin í agus go mbéaḋ sí i ḃfoċair a h-aṫar airís ar an saoġal eile.
Sar a' dtagaḋ sí ċúċa ḃídís ag maċtnaṁ ar a h-áilneaċt
