CAIBIDIOL XVIII.
AN GAṪ GRÉINE CÉADNA.
Do ġluais an dá ḃuiḋin, muintir Uíḃ Máine agus muintir Uíḃ Ḟiaċraċ Áiḋne, siar óṫuaiḋ i dtreó a ḋá ndúṫaiġ féin. Ḃí i n-aonḟeaċt leis an méid acu a ṫáinig ó Ċill Ṁaiġneann an méid a ṫáinig 'n-a gcoinniḃ go Ceann Cora, i gcás ná raiḃ aon uaigneas orṫa. Nuair a ṫánadar i gcoṁngar do'n ḃaile do sgaradar ó ċéile. Ba ḃeag ná gur eiriġ an gol agus “na mílte ologón” airís nuair a ṡroiseadar an t-aos óg agus na seandaoine nár ḟéad dul go Ceann Cora. Aċ do cuireaḋ cosg leis an mbuairt. Do h-innseaḋ cad 'dúḃairt Colla nuair a ḃí sé ag caint leis an bpobal mór ṫíos ag Ceann Cora. Do cuireaḋ na seandaoine ċun suaiṁnis.
Ċóṁ luaṫ agus ḃí a dtuirse curṫa ḋíoḃ ag an muintir a ṫáinig aḃaile ó'n gcaṫ, ṫusnuiġdar ar ḃualaḋ um a ċéile agus ar ḃeiṫ ag caint agus ag cuiṁneaṁ ar cad a déanfaí feasda. Ḃí an saoġal ana ċiúin, ana ṡuaiṁneasaċ acu, agus an aimsir ag dul i mbreaġṫaċt. An ṗráing agus an ḃruid agus an fásgaḋ aigne a ḃí ar na daoine i gcaiṫeaṁ na h-aimsire an ḟaid a ḃí an t-ollṁúċán ar siúḃal i gcóir an ċogaiḋ, agus an ḟaid a ḃí na slóiġte ag imṫeaċt ó ḃaile agus ag cruinniuġaḋ ċun an ċaṫa, agus an ḟaid do lean an sgannraḋ i dtaoḃ conus a ġeóḃaḋ an caṫ, ḃíodar go léir imṫiġṫe. Ḃí gaċ aon rud ciúin, suaiṁneasaċ, socair.
Do h-óirdneaḋ Conn 'n-a ríġ ar Uíḃ Ḟiaċraċ Áiḋne, agus do h-óirdneaḋ Taḋg Óg ua Cealla 'n-a ríġ ar Uíḃ Máine. Ḃí raint gnóṫa le déanaṁ acu araon ar feaḋ tamail ag socaruġaḋ neiṫe idir ċlainn na ḃfear a fágaḋ i gCluain Tairḃ. Do deineaḋ a lán cleaṁnaisí sa
