kanila nga ang kartilya dill maoy usa ka basahon nga dinuhig
sa luh& sa mga bath, kon dili maoy usa ka higala nga magatudlb
kanila ug daghang mga katingalahan; gipaninguhh ko nga ang
tulonghaan dill isipon sa mga bata nga dapit dim sila pagasakiton, kon dili dapit hinuon diin ang ilang malinghod nga
salabutan makakitag kalingawan. Busa, sa hinayhinay gikuha ko
ang batasan sa pagpanlatus, gidala ko sa balay ang mga saplina
ug ang latus giilisan ko sa indigay sa pagtuon ug sa pagmahal
sa ilang kaugalingon. Kon ang usa ka bath dill makakat-on sa
akong patun-an kaniya, isipon ko nga kadto gumikan sa iyang
katapul, dill sa kakulang sa katakus; gipatuo ko ang akong mga
tinon-an nga sila adunay mga maayong hiyas alang sa pagtuon,
ug tungud niining ilang pagtuo mga gipaninguhh usab nilang rnatinuod, mapilit sila pagtuon, sama da nga tungud sa pagsalig
ang tawo makahimog dagkung mga butang. Sa sinugdan, daw
ingon ug dili mahimo ang pag-ilis sa paagi sa pagpanudlb; dag
hang mga bata wala na hinuon managtuon; apan gipadayon ko
lamang gayud ug akong napaniid nga sa hinayhinay ang kakugi mianam nag turok sa kabubut-on sa mga bata, daghan nang
nanungha ug talagsa na lamang ang moligoy; ug kadtong bath
nga akong daycgon makausa sa atubangan sa iyang mga kauban,
inigkaugmh pil-on na niya ang iyang pagtuon. Nadungdg dayon
sa lungsod nga ako dili na manglatus sa mga bata; gipatawag
ako sa kura, ug sa pagsaka ko sa kombinto, sanglit nahadlok
ako nga mahitabo na usab kadtong gisugilon ko ganina kanimo,
ang paghatag kog katahuran akb nang gitinagalog. Niadtong
higayona, ang kura nagaligdong pag-ayo sa akong atubangan. Giingon ako niya nga ang mga bath mangadaut tungud sa akong
paagi, nga ako nagausik lamang sa panahon, nga ako wala magatuman sa akong katungdanan, nga ang amahan nga dili molatus wala mahagugma sa iyang anak, matud pa kono sa Epiritu
Santo; nga ang kinaadman una hikat-oni kinahanglan paagasag dugo, ubp., ubp., ug giasoyan ako niyag daghang mga garaygaray sa panahon sa mga luog, daw igb nang katarungan nga
ang usa ka butang isulti sa mga karaan aron dili na malalis; kon
kini matuod pa, kinahanglan tuhoan ta usab kanang mga ma
nanap nga may kaputol nga tawo ug kanang uban pang mga
katingad-an sa kakaraanan nga gisilsil sa ilang mga palasyo
Page:Noli-Me-Tangere-Cebuano-Visayano-ni-Jose-Rizal-1962-N719c.pdf/144
This page has been validated.