danon uyamut tagsatagsa mopahayag sa iyang hunàhunà sa ma-
tin-aw, hamubô ug waláy likòlikò nga pagkasulti. Gipamulong
ko.
Ug si Kapitán Basilio milingkod nga nahimuót kaayo sa iyang pakigpulong ug sa pagpatalinghog kaniya sa tanang na- nambong sa tigum, ug unyâ mitan-aw siya kang Ibarra nga na- galingkod sa suók, nianang tinan-awan nga nagapasabút nga siyá labáw kay sa iyang gitan-aw, ug humán niini, milingì sa iyang mga higala daw kiní silá iyang gipangutana pag-ingon: "Unsa, dili ba maayo nakong pagkasulti? ¡Há!"
Ang tinan-awán ni Kapitán Basilio mitakód usáb sa tinan- awán sa iyang mga higala nga miharong sa mga batan-on, daw buút nila kini patyon sa kasina.
-Karón makahimo pagsulti bisan kinsa nga... jehém!... -matud sa gobernadorcillo nga walâ makatibawas sa iyang sulti... Ang ubó ug ang mga panghupaw mibalik na usáb pagsuól.
Sanglit walâ man gayuy timík nga nabati, mahunahunà ta na lamang nga kanila waláy buút pangalan ug usá sa mga patres conscripti: walâ gayúd ing usá nga mitindog. Busà si Don Filipo mipahamulos sa higayón ug nangakò nga mosulti. Ang mga tigulang nagkidhatáy ug nagsinyasáy.
-Ipahayag ko, mga ginoo, ang mga galastohan sa atong pangilin nga akong gihikay-matud ni Don Filipo. Dili kami makadawat nianà!-mitubág ang usa ka ti- gulang sugpaón, kadapig nga dili maliso sa ilang pundok.
-¡Mosupak kami!-matud pa sa ubáng mga kaaway.
-¡Mga ginoo!-miingón si Don Filipo nga kataw-onon;— walâ pa nakò ipahayag ang manta-manta nga gihikay namong mga batan-on. Hugót ang among pagtuo nga kining among gihunahunang buhaton nga ipahayag ko karón, palabihón gayud natong tanan kay sa gihunàhunà kun sa maabút paghunahunà sa among mga kaaway.
Kiníng mapahitas-ong pagsugod sa pakigpulong ni Don Fi- lipo nakapasurok sa dugô sa mga tigulang ug kiní silá nanumpa sa ilalum sa ilang kasingkasing nga supakon gayud nila ang tanang ipahayag sa tenyente mayor. Si Don Filipo mipadayon pagsulti:
