sa usa usab ka moton sa ubus nga gigaid sa tiilan niadtong dambik ug mibilikis sa usa ka kahoyng malingin, binabag ug motuyok nga gitaud sa pipila ka dagkung kahoy nga giugbok sa
yuta. Kining kahoya, nga palihokon pinaagi sa pagtuyok sa
duha ka pul-an, makahimo pagpilopilo sa kusog sa usa ka tawo
salamat sa mga ligid nga ngipnan, bisan mahinay usab hinuon
ang lakaw sa buhat.
—Tan-awa ninyo— matud pa sa tawong madalag ug panit nga nagatuyok sa pul-an:— tan-awa, Nyor Juan, kon dili ba bisan ako dang usara makahimo pagpasaka ug pagtunton sa dakung bato... Hinikay gayud kini pag-ayo kay ang pagpa saka ug pagtunton mahimo nakb paigpahinay kun pagpakusog sumaU sa akong kabubut-on, busi sukad sa ilalum sa lungag ang usa ka tawo makahimo pagtakdb sa duroha ka bato samtang ako magahikay dinhi.
Si Nyor Juan nahibulong kaayo sa tawo nga nagapahiyum, nianang pahiyum nga talagsaon. Ang mga tumatan-aw nanagsulti-sulti ug nanagdalayeg sa tawo nga madalag ug panit.
—?Kinsay nagtudlo kanimo niining makinaba? —gipangutana siya ni Nyor Juan.
—¡Ang akong arnahan, si anhing tatay!— mitubag siya inubanan sa usa ka pahiyum talagsaon.
—Ug sa imong arnahan, dkinsa may nagtudlo?
—Si Don Saturnino, ang apohan ni Don Crisostomo.
—Wala ako masayud nga si Don Saturnino diay . . .
—¡Oh, daghan kaayo kadto siyag hibaloan! Dili lamang kay makusog mamunal ug ibulad pa niya sa init ang iyang mga sinuholan; mahibald usab siyang mopukaw sa mangatulog ug mahibalo nga mopakatulog sa nanagmata. ¡Makita da ninyo ang gitudlo kanako sa akong arnahan, makita da ninyo!
Ug ang tawong madalag ug panit mipahiyum, nianang pahiyum nga lain ug talagsaon.
Sa ibabaw sa usa ka talad nga hinapinan ug panapton nga gama sa Persia, didto ang tibuok ug malingin nga sudlanan binuhat sa tinggil diin pagatipigan ang mga butang makita usab sa iyang tupad: usa ka kaha nga bildong baga mao ang
sudlanan niadtong mga handumanan sa usa ka panahon aron
—269—
