sinati uyamut nianang mga buluhatona. Wala akoy igong kapasikaran sa pagtuo nga siya may tuyong daután, apan nagabagting gayúd sa akong hunàhunà nga ang akong mga katahap tinuod. Tungud niini gipili ko gayud sa pagpasidaan kanimo ang higayon nga ikaw dili makapangutana kanako. Ang uban nga nanghitabo nakita ug hisayran na nimo.
Dugay nang nahilum si Elías, apan si Ibarra wala pa gayúd mahagtingog. Naghinuktok siya.
-Gikasubò ko nga kanang tawhana namatay! -misulti siya sa katapusàn, -kay kaniya nasayud unta kitá sa ubang mga butang wala nato hisayre karón!
-Kon nabuhi pa siya, nahigawás unta sa malubay nga hukmanan sa katawhan. Gihúkman ug gikuháan siya sa kinabuhi ni Bathalà. Pasagdan tá nga si Bathala maóy bugtong magahukóm kaniya!
Si Ibarra mitutók makadiyót sa tawo nga misulti kaniya sa ingón, ug, human niya lulhóa ang iyang saput ug ipakità ang iyang mga bukton diín nangigdal ang dagkúng mga ugát, punò sa mga labúd ug mga garás, misulti nga nagapahiyum:
-Mituo ka ba usab diáy sa mga milagro?...Tan-awa ang milagro nga giingón sa mga tawo!
-Kon mituo pa akò sa mga milágro wala unta ako motuo kàng Bathalà: mituo unta ako sa usa ka tawo nga gipakabathála, mituo unta ako nga si Bathalà gibuhat diay sa tawo sa iláng larawan, mitubag si Elías sa dakung kaligdòng; — apan ako mituó kang Bathalà; kadaghan na ako makamátngòn nga ako iyang gipahámtangàn sa iyang kamót. Diha nga ang tanan nagun-ob na ug gipakaingón ko nga ang tanan nga dihà niad-tóng dapita madugmòk ug mahanaw, gigunitan ko ang maka-sasala ug gituparán ko siya: siya naigò ug akó naluwas.
-Ikaw? Kon maó kanà, ikáw diay ang...?
-Oo! Gigunitan ko siyà diha nga buút na unta modalagan ug molikày sa human na niya súgdi ang iyang buhat nga makalilisang: nakakita ako sa sala nga iyang gibuhat. Nan, karón ingnan ko ikaw: nga si Bathalà maoy himuon tang bugtóng maghuhukóm sa mga tawo, nga siyà maóy bugtong may katungod sa kinabuhi; nga ang tawo dili gayud unta magtin guha sa pagsalili kaniya!
