Ang Kapitan Heneral mitindog ug misuroy-suroy sa hawanan.
—Ginoo Ibarra,— matud niya nga mikalit paghunong ang batan-on mitindog- kaḥá sulod sa usa ka bulan ako mohalin na dinhi; ang imong kahibalo ug ang imong panabut wala mahiangay dinhi sa imong yutang-natawhan. Ibaligya ang tanan mong mga butang, panghipus ug kuyog kanako ngadto sa Uropa: kadtong dapita labing mahiangay kanimo.
—Ang handumanan sa imong kaayo tipigan ko samtang buhi pa! —mitubag si Ibarra nga nahinuklog;— apán kinahanglan anhi akò mopuyò sa yuta diín mabuhi ang akong mga ginikanan...
—Ingna hinuon diin mangamatay ang imong mga ginikanan!... Tuo lamang kanako; ako tingali labing nakaila sa imong lungsod kay kanimo... Ah! karon nahinumdom diay akomatud niya sa sinultihan nga lahi na sa ganina, mangasawa sa usa ka dalaga bililhon ug unya gilangan ko hinuon ikaw dinhi Lakaw, lakáw ngadto kaniya, ug aron gayud waláy makatugaw kaninyo, paanhià ang iyang amahan- misumpay ikáw mokuyog unya kanako sa suroysuroy.
Si Ibarra miyukbo ug gilayon milakaw.
Ang Kapitan Heneral mitawag sa iyang luyo-luyo.
—Nalipay ako!— matud niya nga midagpi sa abaga sa iyang luyo-luyo; karon maó pay akong pagkasayud nga ang mga maayong Katsila mahimo diáyng maayong Pilipinhon ug walay kinahanglan nga mobiya siyà paghigugma sa iyang yutang-natawhan; karòn gipakità ko na gayud sa mga prayle nga dilì kitáng tanan himuon niláng dulaán: kining batán-ona maóy naghatag kanakò ug higayón ug dili madugáy makabalús na akò sa tanang mga binuang gihimo kanako sa mga prayle! Kaanugòn ugaling nga kanang batan-ona ugma-damlag!... Apan, itawag ako sa Alkalde.
Ang Alkalde miduol dayon.
—Ginoo Alkalde,— giingon kini sa Kapitan Heneral sa pagsulodaron paglikay nga mahitabo pag-usab kadtong nakita mo ganina sa udto, hitabo nga gikasakit ko kay makapakaulaw man sa Kagamhanan ug sa tanang mga Katsila, magpakatakus akò pag-"recomendar" kanimo sa minatuod kang ginoo Ibarra aron imong paninguhaon, dili lamang kay ang paghatag
