—Naunsa ka?— nangutana ang iyang asawa nga mitindog ug nagasibúg.
—Naunsa ako?— misinggit ang "Alferez" nga namalikas, ug unya, human pakitaa ang iyang asawa sa usa ka papel nga sinulatan, mipadayon pagsulti:
—Wala ba ikaw magpadala sa Alkalde niining sulat diin nagaingon ka nga akó gibayran arón motugot sa sugál, dakúng banyaga? Ambut nganong dili ko batakón kanang imóng ulo!
—Ambi, ambi sulayé ngani kono!— mitubag si Donya Consolación nga nagapahiyum mabiaybiayon uyamut;— ang mobatak sa akong ulo maò kadtóng tawo nga labing maisug kay kanimo!
Ang "Alferez" nakadungog sa panamastamas apan nakakita usab sa pudlos. Mipunit usá sa mga pinggan nga diha sa lamisa ug gilabay sa ulo sa iyang asawa; apan kini, nga naanad na sa away, mikalít paghupo ug ang pinggan napusgay sa bungbong. Mao usab gihapon ang nahitabo sa usa ka tasa ug usa ka sipol.
—Talawan!—misinggit si Donya Consolación— Mahadlok ka diay nga moduol.
Ug gilud-an ang nawong sa iyang bana aron pagpingot kaniya. Kini gipangalipudngan ug midam-ag nga nagadaghong sa iyang asawa, apan sa kalit lamang gihapsán sa pudlos ang iyang nawong ug si Donya Consolación mihugóng pagdalagan padulong sa iyang lawak ug unya gitakpan pagkalit ang ganghaan. Gigukod siya sa "Alferez" nga naminti sa kasakit ug kapungot, ug sanglit maoy iyang hibanggaán ang ganghaan nga tinakpan, mao day iyang nahimo ang pagsamót pamalikas.
—Hinaut pa unta nga lintian ang imong mga kaliwat, banyaga, walay ulaw! Ablihi, ablihi akó, dakung b...; kon dilingani, pusngagan ko ikaw!- nagkanayon ang "Alferez” nga nanampok ug nagsamót patid sa ganghaàn.
Si Donya Consolación wala motubag. Sukad sa sulod sa lawak nabati ang karal sa mga siya ug mga kaban nga gipanapok sa ganghaan. Ang balay natay-og sa labiháng mga patid ug panumpá sa "Alferez".
—Ayaw, ayaw bayá pagsulod!— nagkanayon si Donya Consolación sa tingog alingisig; kon moguho ka ngani, luthangon ko ikaw.
