—Ay, Padre! Tungud kang Bathala sultihi ako unsay angay kong buhaton; ang pari kanunay mohatag mga maayong tambag.
—Kinsay nag-ingon kanimo niana? Ikaw dili tagadinhi...
—Ang pari hiilhan sa tibuok lalawigan!
Si pari Salvi miduol nga nasiga sa kalagot ang iyang mga mata ug, human niya tudloi sa dalan, giingon niya si Lucas nga nalisang:
—Pauli sa imong balay ug pasalamati si Don Crisostomo nga wala ka niya ibalhog sa bilanggoan! Pahawa dinhi!
Si Lucas nalimot sa iyang pinusong ug nagkanayon:
—Gipakaingon ko kadto nga...
—Pahawa dinhi!— misinggit si pari Salvi nga nagpangurog.
—Buut urita ako makigkita kang pari Damaso!... —Si pari Damaso dunay buhat!... Hala, lakaw na!— mibalik pagsugo ang kura.
Si Lucas nanaug sa hagdan nga nagbagulbol pag-ingon:
—Kini maoy usa usab ka... kon dili ngani siya mobayad dakung salapi!... Ang labing maayong mobayad...
Tungud sa kasaba sa kura, nanugok ang tanan, hangtud si pari Damaso, si Kapitan Tiyago ug si Linares.
—Usa ka libud-suroyng walay tahud nga mianhi sa pagpakilimus ug dili buut magabudlay sa iyang lawas!— miingon si pari Salvi nga mikuha sa iyang kalo ug ulisi aron pagpauli sa kombinto.
