man paghilak ang iyang gibasahan, nawad-an na usab siya sa kadasig; ang katapusang mga sugo nakapaduka ug nakapahuyab kaniya, ug ang iyang kanguho mihinay usab pagkawala.
—Kon wala pa nako makita dili unta ako makatuo! —pulong sa hunahuna sa buotang tigulang; —kining bataa makasala sama sa usa ka sundalo batok sa unang lima ka sugo ni Batha1k, apan sukad sa ikaunom hangtud sa ikapulo wala gayud bisan sala na lamang venial, lahi kay kanamo! Naunsa na baya karon ang kalibutan!
Ug midagkot usii ka dakung kandila sa Birhen sa Antipolo duha ka buok gagmay alang sa Nucstra Senora del Rosario ug sa Nuestra Senora del Pilar, ug gihiklin niya sa usa ka suok ang usa ka krusipihong gating aron pagpasabut niini nga kadtong mga kandila wala dagkuti alang kaniya. Ang Birhen sa Dclaroche wala usab hibahini sa kandila: siya maoy usa ka langyaw nga wala hiilhi, ug si iya Isabel wala pa gayud makadungog hangtud karon nga kadtong birhen nakahimo bisan usa na lamang ka milagro.
Wala kami masayud unsay nahitabo sa pagpangompisal sa dalaga niadtong gahiona; kami nagatahud nianang mga tinagoan bahin sa pagkompisal. Dugay nga nahuman ang kompisal, ug ang iyaan nga sulad sa layo nagbantay sa iyang pag-umangkon, nakamatngon nga ang kura, inay itaon ang iyang dalunggan aron mamati sa mga pulong sa masakiton, miatubang hinuon niini, daw buut niya basahon kun tag-anon ang mga hunahuna sa dalaga diha sa matahum mga mata niini.
Luspad ang nawong ug miik-ik ang mga ngabil, si pari Salvi migula sa lawak sa dalaga. Sa pagsud-ong ta sa iyang agtang nga daw gidag-uman ug natumog sa singot, daw makaingon kita nga siya mao hinuon ang mikumpisal ug wala pasayloa sa iyang mga sala.
—Hesus, Maria y Hosep! —matud sa iyaan nga nangurus aron pagsalikway sa usa ka dautang hunahuna. —Kinsay makasabut sa mga dalaga karon?
