Page:Noli-Me-Tangere-Cebuano-Visayano-ni-Jose-Rizal-1962-N719c.pdf/389

This page has been proofread.

—May napulog-lima na karon ka adlaw nga gisultihan ako sa kadaut nga midangat kanimo — mitubag ang batan-on sa sinultihan nga pinahitad ug sa tingog mahinay samtang nagasud-ong sa suga; —dihadiha dayon milakaw akb ug gipangita ko ikaw sa tanang kabukiran; hapit duha ka lalawigan ang akong gisuroy.

—Aron paglikay nga makaula ako ug dugo sa tawo nga walay sala, napilit ako pagkalagiw; ang akong mga kaaway nangahadlok nga miharong ug mao day ilang gipaatubang kanako ang pipila ka mga alaut nga wala managdagmal kanako bisan madiyutay.

Tapus ang usa ka hamubong kahilum, nga gipahamuslan ni Elias aron pagbasa sa hunahuna sa tigulang diha sa iyang panagway nga masulub-on, mitubag ang piloto:

—Mianhi ako aron pagtanyag kanimo usa ka butang. Human ako mangita sa walay bungang nakuha pipila ka kaliwat sa banay nga miamong-among sa akoa,- mibiya ako paglahos sa lalawigan nga akong gipuy-an aron pag-ilig ngadto sa Amihanan ug pagpuyo tipon sa mga tawong walay bunyag ug walay agalon. Buut ka ba mobiya niining kinabuhi nga bag-o mong gisugdan ug mouban kanako? Sanglit nangamatay na ang imong mga anak ug ako wala nay banay, ikaw isipon kong amahan ug ako isipa usab nga imong anak.

Milingolingo ang tigulang timaan nga wala mouyon, ug mii ngon:

—Sa akong panuigon, kon ang tawo mapilit paggawi usa ka binagis nga paagi, kanii tungud kay wala na siyay laing ka7 paingan. Usa ka tawo nga, sama kanako, sukad sa iyang pagkabatan-on hangtud sa iyang pagkahingkod na sa panuigon nagabudlay kanunay alang sa iyang kaugalingong kaugmabn ug sa kaugmaon sa iyang mga anak; usa ka tawo nga masinugtanon sa kabiibut-on sa iyang mga labawng punoan, nga nagatuman pagayo sa mga katungdanang mabug-at nga gipiyal kaniya, nagaantus sa tanan aron magapuyo sa kahusay ug kalinaw; kon kining tawhana, human mohupas ang kainit sa iyang dugo, mosalikway sa iyang kaagi ug sa iyang kaugmaon diha sa ngilit sa iyang lubnganan, kana tungud kay gihunahuna na niya pag-ayo nga ang kalinaw dili igakita dinhi sa ibabaw sa kalibutan ug dili mao ang tim-os nga kaayohan! Nganong magaantus man kita pagpuyo

—382—