Ug karon nakamatngon jna siya nga wala pa diay niya mausap ang kan-on nga didto sai iyang baba.
—Padre Kura, kanaug ngari! Wala na kitay kahadlokan!— mipadayon pagsinggit ang Alferez.
Sa katapusan, si pari Salvi, nga naluspad uyamut, migula. sa luyo sa haligi nga iyang gitagoan ug nanaug sa hagdanan.
—Ang A/ferez gipatay sa mga tulisan! Maria, Sinang, panulod kamo sa lawak ug trangkahi ninyo pag-ayo ang ganghaan! kyrie eleyson
Si Ibarra mipadulong usab sa hagdanan bisan gipugngan siya ni iya Isabel nga miingon:
—Ayaw pagkanaug kay wala ka pang kakompisal, ayaw ga yud!
Ang buotang tigulang higalang hinasa kanhi sa inahan ni Ibarra.
Apan ang batan-on nanaug gayud; gipakaingon niya nga ang tibuok ba lay nagatuyok ug siya wala magatunob sa salog. Nagasiyok ang iyang mga dalunggan, ang iyang mga paa halus dili masakwat ug dili makatultol paglakang: sa iyang mga mata nanagbanusbanus pagtungha ang dugo, ang kahayag ug kangitngit.
Bisan mahayag uyamut ang Bulan sa langit, ang batan-on nahipangdol sa mga bato ug mga kahoy sa dalan nga mamingaw dim walay usa ka tawo nga nagtikawtikaw.
Duol sa kuwartel nakita niya ang pipila ka sibil nga nanagbitbit mga pusil nga tinaurag bayonita, nanagsultisulti sa dakung kadasig, ug tungud niini wala siya hialinggati nga miagi didto.
Gikan sa itaas sa tribunal nabati ang hinagpak sa mga bunal, mga siyagit, mga agulo ug mga balikas: ang tingog sa Alferez milutaw gayud sa tanan.
—Hala, ibalhog sa sipo! Butangig pikit ang mga kamot! Luthangon ang molihok! Sarhinto, magbutang kag mga sundalo nga managbantay dinhi! Karon walay magsuroysuroy sa kadalanan, bisan si Bathala! Kapitan, ayaw pagkatulog!
Si Ibarra milagsik paglakaw padulong sa iyang balay; gihulat siya sa iyang mga suluguon nga wala manghimutang.
—Siyahi ninyo ang labing maayong kabayo ug unya pangatulog kamo!— matud niya.
