kasuoksuokan, nangapot ug nakatabon sa mga paril ug mga
koral; usahay manuot sa mga liki nga mahimo tungud sa mga
linog aron matagb ang makahahadlok nga wanang sa mga
lubnganan.
Sa takn& sa atong pagsulod didto, ang kalubngan puno sa
daghang mga tawo ug ang mga mananap wala patim-aw;
dihay pipila ka buok baboy nga ulo day gipagimaw sa koral
nga ilang giwangwang, gihangad ug gipagimok ang ilang simud, daw nagkanayon sa usa ka babaye nga nangadye diha
sa duol:
—Ayaw paghutdag kaon; salini baya ak6, iha?
Duroha ka tawo nanagkalot duol sa paril nga hapit na magun-ob; ang usa, nga mao ang maglulubong, wala lamang magkabanS sa mga dugokan ug mga bukog nga iyang ipangitsa dawmga bato ug mga sangang lay a sa kahoy; apan ang iyang uban
magahiigking, gipaningot, nagpabuhot sa tabako, nagatubig ang
bhbh ug kanunay lamang nanalithi.
—Pamati da ugod — matud pa sa nagtabako nga misulti sa
tinagalog.— <?Dili ba labing maayo nga adto kita magkalot sa
laing dapit? Kining atong gibugwal bag-o pa kaayong gilubngan.
—Walay mapili, pulos bag-o.
—[Dili na ako makahimb! jKanang bukog nga imong gibugha nagdugo pa! . .. jUg kanang mga buhok! . . . [Anaaii! . . .
—Pagkaadya mo kini, joy! — gimud-an sa usa.— )Daug pa
hinoon nimoy eskribiyentc sa Tribunal! Kon ikaw pa diay kahay
nagkalot, sama kanakb, sa usa ka minatay nga gidangtan nag kaluhaan ka adlaw sa yuta, gabii kadto, nag-ulan, mangitngit kay
napalong man ang akong suga . . .
Ang iyang kauban gipangilogan.
—Ang lungon naukab ug ang minatay daw mihana paggula
ug nanimahb nga . . . ug unya gipas-an ko, ug sanglit nag-ulan
man lagi, kaming duha nangahumod ug . . .
—jKjr! . . . dNganong imo man kadtong gikalot?
Gitan-aw siya sa maglulubong nga nahibulong.
—jAmbut lamang. Gikalot nakb kay gisugo man ak6!
—<!Kinsay misugb kanimo?
Ang maglulubong misibug ug usa ka lakang ug unya gitutokan pagtan-aw ang iyang kasulti gikan sa till hangtud sa ulo.
-84-
fj