Buot sia mangadi, sa pagpangamuyo sa Birhen, sa Diwa agud
ubayan ang iya mga anak, labi na gid, ang diutay niya nga si
Crispin. Kag nalingaw sia nga nalimtan niya ang pagpangadi
agud indi na sia magpanumdom kundi sa ila lamang, nga iya ginpanganinaw ang tagsa nila ka nawong, yadto’ng mga nawong nga
sa dalayon nagyuhom sa iya kon sila nagabugtaw ukon nagakatulog. Kapin pa, sa hinali binatyag niya nga nagpalanindog ang iya
mga buhok, ang iya mga mata humitad; panan-awan lang bala
ukon kamatuoran, nakita niya si Crispin nga nagtindog sa luyo sang
dapog, diin nga sa masami sia nagpungkb sa pagpakigsugilanon sa
iya. Sa sini nga tion wala sia paghambal; nagtulok sa iya sa sinang’
dalagko nga mga mata nga madinumdumon, kag nagyuhom.
— Nanay, buksi! Buksi, nanay — Siling sang tingog ni Basilio gikan sa Iwas.
Nagpalangurog si Sisa kag ang panan-awan nadula.
