londan: ang mga erehcs kag mga protestante wala magpangakig
sa N. S. Jesucristo nga tumabog sa tubig sang isa ka guban sang
ila mga baboy, kag kita nga mga kristohanon kag labot pa mga
utod sang Smo. Rosario, magkinamog kita sa isa ka bilog nga
idik?
Ano ang ihambal sa aton, sang aton mga kasumpong,
ang mga utod nga pangatlo?
Ang tanan humipos nga nagdayaw sang madalum nga kinaalam sang manunudlb kag hinadlukan kon ano ang ihambal sang pangatlo nga mga utod. Sia, nga nalipay sang ila pagtuman sa iya, binayluhan niya ang iya panghambal kag pumadayon:
— Sa madali ipatawag kita sang kura. Ihambal ninyo sa iya kon sin-o nga mangwawali ang pilion naton sang tado nga ginhingyb kahapon: si P. Damaso, ukon si P. Martin ukon ang Koadhutor. Ambot kon may napilian na ang pangatlo nga mga Utod, kinahanglan nga magpat-od.
— Ang Koadhutor... — May katahap nga kibot ni Juana. — Hm! Ang Koadhutor indi makahibalo magwali! — Hambal ni Sipa. — Maayo pa si P. Martin.
— Si P. Martin! —Sabat sang isa nga may pagyubit. —Wala sia sing tingog; maayo si P. Damaso.
— Ina, ina! — Hambal nga may kakunyag ni Rufa. — Si P. Damaso huo, kay makahibalo magwali, daw isa ka komedyante ina!
— Apang indi naton sia mahangpan!—Kibot ni Juana.
— Tungod nga tama sia kadalum Kag tungod sina maayo sia magwali...
Sa sini nga tion sumampot si Sisa, nga nagtus-on sing alat sa iya ulo, naghatag sing maayong’ aga sa mga babac kag sumaka sa hag-danan.
— Nagsaka sia; magsaka man kita! — Siling nila.
Binatyag ni Sisa ang pagkubakoba sang iya dughan samtang nagasaka sia sa hagdanan: indi sia makahibalo kon ano ang iham bal niya sa pari sa pagpaumpaw sang iya kaakig kag kon ano man nga mga katarungan ang ihatag niya sa pag-apin sa iya anak. Sadto nga aga, sang pagpamanagbanag, nanaog sia sa talamnan sa pagpanguha sing labing’ maayo nga mga utanon, nga binutang ni ya sa sulod sang alat sa tunga sang mga dahon sang saging kag mga bulak. Kumadto sia sa pangpang sang suba sa pagpanguha sing mga pakb nga nahibal-an niya nga naluyagan sang kura kau-
