DIDTO SA IDALUM SANG napunihán nga kiosko nagkinaon ang kadalagkoán sang puód.
Ang Alkalde nagpungkò sa utbong sang latók; si Ibarra sa pihák man nga utbong. Sa tuó sang pamatan-on nagpungkò si María Clara, kag ang eskribano sa iya walá. Sanday Kapitán Tiago, ang alpéres, ang gobernadorsilyo, ang mga prayle, ang mga alagád kag ang pilá ka dalaga nga nagpalabilín nagpulungkò indì sunô sa ila nahamtangán sa katilingban, kundi sunô sa ila nahamùotan.
Ang paniaga tuman kakisáy kag masadya, apang sang nagtungâtongà ang kinaon, nag-abót ang isá ka alagád gikan sa talatapán sang mga telégrapo nga nagpangitâ kay Kpn. Tiago, nga may dalá nga isá ka telegrama. Si Kpn. Tiago nangayò sing pahanugot nga iya basahon, kag ang tanan nagpahanugot man.
Ang dungganon nga kapitán pumasampok anay sang iya mga kilay, sang ulihe iya binatak; ang iya nawóng nangluspad, nagsanag kag, pinilô niya gilayón ang papel kag tumindog.
—Mga ginuo,— silíng niya nga ginkibáng,—ang Iya Taslangdon, ang Kapitán Heneral maabót karón nga hapon sa pagpadungóg sa akon baláy!
Kag dumalagan siá nga dinalá niya ang pasayod kag ang serbilyeta, apang walâ sing kalù, nga linagás sang binungát nga mga paningala kag mga pamangkot.
Ang pasayod sa pag-abót sang mga tulisan indi makahatag sing kakugmat nga labí siní.
—Apang pamati anay! — San-o maabót? —Ibuylog man kamí! —Ang Iya Taslangdon!
Si Kapitán Tiago malayo na.
—Maabót ang Iya Taslangdon kag madayon sa balay ni Kapitán Tiago! —Hambal nga may kakunyag sang pilá sa ila nga walâ nila pagsapaká nga yarà ang iya anák kag ang palaabuton nga
umagad.
