SA BALAY NI KAPITÁN TIAGO indì diutay ang naghari
nga kinagamo sangsa panumdoman sang mga tawo. Si María
Clara walâ sing nahimó kundi maghibî lamang kag indì magpamati sa mga tinagâ sa pagpalipay sa iya sang iya tiyà kag si Andeng, nga utod niya nga inakòp. Gindumilian siá sang iya amáy
sa pagpakighambal kay Ibarra tubtob nga ang mga pari makapatawad sa iya sa pagsikway sa iya sang simbahan.
Si Kpn. Tiago, nga masakò kaayo sa paghimos sang iya balay sa pagbaton sing labing' dungganon sang Kapitan Heneral, ginpatawag sa kombento.
—Indi ka maghibî, anák,—silíng ni tiyà Isabel samtang ginpahid niya ang gamusa sa makintab nga mga salamíng sang mga espeho,—bawion na nila ang pagsikway sa iya sang simbahan, sulatán na nila ang Santo Papa . . . mahatag kitá sing daku nga limos. Si P. Dámaso nalipong lamang...walâ mapatay!
—Indi ka maghibî,—silíng sa iya ni Andeng sa mahinay nga tingog,—tinguhàón ko nga makahambal ka sa iya. Tungód sa anó nga ginhimò nila ang mga kulompesahan kon indì sa mga makasala? Ang tanán ginapatawad sa pagsugid lamang sa kura!
Sa katapusan ni Kpn. Tiago nagbalik. Ang mga babáe nagpangità sa iya nawóng sang sabát sa madamò nga pamangkot: apang ang nawóng ni Kpn. Tiago nagpasayod sang butang nga kahalanusbòán. Ang kailó nga tawo ginbahulay, pinahid niya ang iya kamót sa iya agtang kag walâ gid makatigayon sa pagtikáb sing bisán isá ka tagâ.
—Maanuano ka, Santiago? — pamangkot nga may kakibáng ni tiyà Isabel.
Iní nagsabát sing isá ka matan-op nga pagginhawa, nga pinahiran niya ang isá ka bantok nga luhà.
—Sa ngalan sang Diwa, hambal ka! Anó ang nahanabò?
—Ang ginkatahapan ko na nga dàan! — Ang natusngaw niya sa katapusan nga daw naghibî. — Ang tanán nalaglag na! Si
