- 317
nga sa iya natingob ang duha ka labing’ magayon nga kahimtangan sang babae, ang pagkabirhen kag ang pagka-iloy,6 nga wala
makaagi sa pagbatas, nga ginatawag naton nga Maria.
—Nanay, Nanay! — Panaghoy niya.
Si tiya Isabel nagpalapit sa iya sa pagkuha sang iya kalisod. Nag-alabot ang pila ka abyan niya nga mga babae kag ang Kapitan Heneral maluyag magpakighambal sa iya.
—Tiya, isiling nga ako nagamasakit! — Pakidiioy sang pamatan-on nga dalaga nga indi mahamtang. — Palantunon nila ako sang pyano kag paambahon!
—Ang imo amay nakatug-an sina, ibutang mo sa malain ang imo amay?4
Tumindog si Maria Clara, tinulok niya ang iya tiya, pinakulo niya ang iya matahum nga mga butkon kag maghambal nga nagkurog ang iya mga bibig:
—O! Konabiako...
Apang wala niya pagtapusa ang iya hambal kag sugdan ang pagpanghipid.
(3) Ang pagka-birhen kag ang pagka-iloy — Ini nga sari sang pulolungon ginatawag nga paradoja sa kinatsila, nga nagapakilala sang isd ka taligmato nga kaisipan sa kadaygan, bisan nga matuod ang unod.
(4) Ibutang mo sa malain ang imo amay — Kon sayuron, ibutang mo sa kasablagan ang im6 amay.
