- 339
Ang kabo, kon malain nga pilologo,4 sa baylo isa sia ka maayo nga bana: ang bag-o lang niya natun-an, dapat man nga mahibal-an sang iya asawa kag ginpadayon niya ang pagtudlb sa iya.
—Consola, and ang pagtawag nimo sang imo pu ... pungsod?
—Kon ano ang akon pagtawag? Kon ano man ang imo gintudlb sa akon: Felifenas!
—Karon habuyon ta sang siya, p...! Kaliapon ginmitlang mo na ina sing maayuayd, may pagkabinag-o; apang karon mitlagdn mo sa dinumaan! Feli, siting ko, Filipinas!
—Tan-awdn mo nga indi akd isa ka dumaan!’ Ano ang imo pagtuo?
—Wala’y sapayan! Isiling Filipinas!
—Wala ako sing luyag! Indi ako isa ka daan nga galamiton... wala pa gani magkatloan ka tuig! — Sabat niya nga nangulukos nga bilang handa sa pagpakig-away.
—Isiling mo... ukdn habuyon ta sang siya!
Nakita ni Consolacion ang hulag sang iya bana, naurongan kag nagkulurog nga binalhas sing madamo.
—Feli.. .Fele.. .File...
Pum! Krrakk! Ang siya natapos upod sa tinaga.
Kag ang pagtudlo natapos sa tinapungolay, kinarosay, tinampaanay. Dinakdp sia sang kabo sa buhdk, binugnot man sang asa wa ang iya bungot kag inuyatan sia sa iban nga bahin sang lawas— kagton apang indi mahimb kay naghulonga ang tanan niya nga ngipon — ang kabo suminggit, binuhian sia, nangayb sa iya sing patawad, nagtulb ang iya dugo, ang isa niya ka mata labi nga nag pula sangsa isa, ang bayu sang asawa naggilihaygihay, naggwa ang madamb nga bahin nga tinagb sang iya lawas ang Filipinas wala maggwa.
Amo man gihapon ini ang nagkahanabo tagsa nga hambalon nila ang nahanungod sa pulong. Ang kabo nga nakakita sang mga kauswagan sa pulong sang iya asawa, naghinakit sa pag-isip nga sa suldd sang napulb ka tuig ang iya kaupod madulaan sing bug-os sing ihibald sa paggamit sang hambal. Sa pagkatutuo, amd ini ang nahanabb. Sang kaslon sila, ang asawa nakahangdp pa sang tinagaldg kag gintun-an sia sang kinatsila; karon, sa panahdn sang aton
(4) Pilologo — Ang tawo nga may kinaalam nahanungod sa mga pulong.
