344
Si donya Consolacion waltl magsabat. Mabatian ang linagapok sang tnga siya kag mga baul nga daw iya gintumpok nga isa ka panagang sang mga galamiton sa balay. Ang balay nagtay-og sa panindak kag pangakig sang bana.
—Indi ka magsulod, indi ka magsulod! —Hambal sang babae sa tingog nga maaslum. — Kon magpakita ka, luthangon ko ikaw.
Ang alperes nag-amat-amat hinay kag nagdayandayan na lamang halin sa isa ka higad pakadto man sa isa ka higad katulad sang isa ka lion sa sulod sang iya hawla.
—Kadto ka sa dalan sa pagpabugnaw sang imo ulo! —Padayon nga yaguta sang babae, nga daw nakatapos na sang iya pagpamutang sang panagang.
—Ginasumpaan ko ikaw nga kon madakpan ta, bisan ang Diwa indi makatabang sa imo, nga baboy ka...!
—Huo! Sarang na nimo mahambal ang luyag nimo ... Indi ka maluyag nga magsimba ako! Indi mo ako pagpatumanon sang akon katungdanan sa Diwa! — Siling niya nga may labtik nga sia lamang ang makahimo.
Kinuhi sang alperes ang iya kalu, nanghipid sing diutay kag lumakat nga dalagkb ang iya mga tikang; apang sang pagligad sang pila ka minuto bumalik nga wala sing gahod: kinuhh niya ang iya mga botas. Ang mga suloguon nga naanad na sini nga mga hitabo daw ginatak-an na, apang ang pagbilin sang alperes sang iya mga botas nakapatalupangod sa ila, kag nagpinangilayay sila.
Lumingkod ang alperes sa isa ka siya, sa luyo sang talahuron nga ganhaan, kag nagpaumod sia sa paghulat sing kapin sa tunga sa takna.
—Nakalakat ka na bala ukon ara pa ikaw dira, kanding? — Pamangkot sang tingog sing masunson, nga ginlainlain niya ang iya ginhambal apang gin-amat niya baskog.
Sa katapusan ginsugdan sang alperesa ang pagpanguha sang mga galamiton sing amat-amat; ginpamatian sang bana ang rinungkadol kag nagyuhom sia.
—Suloguon! Nakahalin ang ginuo? — Singgit ni donya Con solacion.
Ang suloguon sa isa ka hagyu sang alperes nagsabat:
—Huo, ginang, nakahalin na.
Nabatian sia nga kumadlaw sing malipayon kag iya binuksan ang kandado.
