- 375
—Kon amo, ikaw ang ihado ni Carlicos! —Hambal niya nga may kakunyag kag hinakos ang pamatan-on. — Kari ka kay hakson ko ikaw.. . sang pila ka adlaw nga nagligad nabaton ko ang imo sulat.. . Ikaw gall! Wala ko ikaw makilala... karon nakita ko, wala pa ikaw mabun-ag sang paghalin ko sa pungsod; wala ko ikaw makilal-i!
Kag hinugot ni P. Damaso sa sulod sang iya mabakod nga mga butkon ang pamatan-on nga nagpalamula; wala mahibal-i kon tungod bala sa kahuya ukon tungod sa paghugot. Daw bug-os nga nalipatan ni P. Damaso ang iya kasakit.
Nagligad ang nahauna nga mga tinion sang paghaksanay kag nahimb niya ang nahauna nga mga pamangkutanon nahanungod kanday Carlicos kag Pepa, namangkot si P. Damaso:
—Kag karon, ano ang luyag ni Carlicos nga buhaton ko sa imo?
— Sa sulat ayhan may ginsiling sia... — sabat ni Linares nga kumurog uli ang iya mga bibig.
—Sa sulat? Tan-awon ta? Matuod! Kag luyag niya nga patigayunan ko ikaw sing isa ka palangitan-an kag isa ka asawa! Hmm! Palangitan-an... palangitan-an, mahapos. Makahibalo ka magbasa kag magsulat?
—Nabaton ko ang akon titulo sa pagkamananabang sa Universidad Central!
—Karambas! Kon amo isa ikaw ka manogkasaba? Apang wala ka sing pangguyahon sang manogkasaba... daw isa ikaw ka madamisela,(1) apang maayo gani! Apang maghatag sa imo sing isa ka asawa... Hm! Hmmm! Isa ka asawa...
— Padre, wala ako pagsagad dali, — siling ni Linares nga naggumon ang iya panumdoman.
Apang si P. Damaso nagdayandayan halin sa isa ka utbong pakadto man sa isa ka utbong sang pasilyo nga nagakibot: Isa ka asawa, isa ka asawa!
Ang iya nawong indi na masulub-on ukon malipayon; karon nagpahayag sia sing daku nga kaligdong kag daw nagpanumdom. Gintan-aw ni P. Salvi ini tanan nga hitabo kutob sa malayo.
—Wala ako magtuo nga ang butang magahatag sa akon sing tuman nga libog! — Kibot ni P. Damaso sa tingog nga daw nag-
(1) Madamisela — Isa ka taga ini nga naghalin sa hambal nga pinaranses, kag kon gamiton sa mga lalake, ang kahulog&n nga sila mga agi.
