376
hibia apang sa duha ka malain, anuhon ang isa nga indi tama
kalain.
Kag dinako niya ang iya tingog kag palapitan si Linares.
— Kari ka, anak, — siling niya. — Hambalon naton si San tiago.
Nangluspad si Linares kag nagpaganoy sa pari, nga nagtikang nga nagpadalum sang iya hunahona.
Hanti bumulos si P. Salvi sa paglakatlakat nga nagpadalum sang iya panumdoman subong sangsa gihapon.
Isa ka tingog nga naghatag sa iya sing maayong’ aga pumadulog sa iya sa iya makatalaka nga paglakatlakat; binatak niya ang iya ulo kag nakita niya si Lucas, nga nagyaob sa iya sing matinahuron.
—Ano ang tuyb mo? — Pamangkot sang mga mata sang kura sa iya.
—Padre, ako ang ulbd sadto’ng napatay sa adlaw sang pandot! — Sabat ni Lucas nga daw naghibi.
—Kag . . . ano? — Kibot niya ang halos mabatian. Pinilit ni Lucas ang paghibi kag pinahiran niya ang iya mga mata sing panyu.
—Padre, — siling niya nga naghibubun-ot, — nagkadto ako sa balay ni Don Crisostemo sa pagpangayb sing bayad... nahauna sinikway niya ako nga nagsiling nga indi sia maluyag magbayad, tungod kay diutay lang kuno sia mapatay sa sayop sang akon minamahal kag wala’y palad nga utod. Kahapon nagbalik ako sa pagsugilanon sa iya, apang nakalakat na sia sa Manila, nga ginbilinan ako, bilang kaluoy, sing lima ka gatos ka pesos kag nagtugon sa akon nga indi na ako magbalik liwat! A, Padre, lima ka gatos ka pesos. A! Padre...
Ang kura namati anay sa iya nga may katingala kag kabalaka, kag inanay nga lumotaw sa iya mga bibig ang isa ka yuhom sa paghikay kag pagyaguta sa amo nga kinomedya nga, kon abi nasiplatan sia ni Lucas, dumalagan ini nga kumurbot.
—Kag ano karon ang imo luyag? — Pamangkot niya nga tinalikdan sia.
—Ay! Padre, sugiri ako, sa paghigugma sa Diwa, kon ano ang angay ko buhaton; ang Padre nakahatag gihapon sing maayo nga mga laygay.
—Sin-o ang nagsugid sa imo sina? Indi ka taga diri . . .
