- 397
bukray sa bukay! kag ang nagbulosbulos ang tingog nga nagasinggit sa pula! Ang bukay amo ang agaw kag ang pula
biya.
Sa tunga sang kadam-an naglilibot ang mga gwardya sibil: wala sila pagsuot sang uniporme sang dalayawon nga guban; apang wala man sila pagpaisano. Nagsarwal sila sing ginggon nga may kurit nga pula, bayu nga may lagum nga asul gikan sa blusa nga naglubad, may gora nga gingamit sa kwartel, kag yari diri ang kapirusa nga naghisundb sa ila gawi: nagtaya sila kag nagbantay, nagtublag kag naghambal sa pagpaluntad sang kalinong.
Samtang nagsininggit, nag-inuntay ang mga kamot, ginlung gong ang mga kwarta kag ginpalagting; samtang ginhikap sa mga palhok ang katapusan nga kwarta, ukon wala na, ginpatinga ang hambal, nga gintug-an ibaligya ang karabaw, ang palaabuton nga alanyon, kag iban pa, ang duha ka pamatan-on, nga daw magulutod, nagtulok nga may kahisa sa mga humalampang, nagpalalapit, mahinadlukon nga nagkibot sang mga tinaga nga wala sing nagpamati, nag-amat subb ang ila mga nawong kag nagtulokay sila nga may malain nga buot kag may kaakig. Si Lucas nagpanilag sa ila nga wala pagpahilum, nagyuhom nga may malain nga likum, nagpalagting sang mga pesuson nga pilak, nag-agi malapit sa duha ka mag-utod, kag nagtulok sa rueda nga nagsinggit:
—Mabayad akd sing kalim-an, kalim-an batok duha ka pulo sa bukay!
Ang mag-utod nagtulokay.
—Nasiling na sa imo, — kibot sang magulang, — nga indi nimo pag-itaya ang tanan nga kwarta; kon abi gintuman mo ako may itaya kita karon sa pula!
Ang manghod nagpalapit nga may katahap kay Lucas kag kinuhit niya sa butkon.
—Ikaw? — Hambal sini nga nagbalikid kag nagpakita nga may katingala. — Ginabaton sang imo utod ang akon hingyb uk6n nagkari ka sa pagtaya?
—Ngaa man nga maluyag ka nga magtaya kami sing naparot na namon tanan?
—Kon amo ginabaton nimo?
—Indi sia maluyag! Kon mapahulam mo 1kami sing diutay, kay nagsiling ka nga nakilala mo man kami...
Kinalot ni Lucas ang iya ulo, inuntay niya ang iya bayu kag magsiling:
