- 463
—Miserere! Ang alperes nagapangayo sang pagtuad! — singgit ni tiya Isabel.
—Napilasan ang alperes? — Pamangkot sa katapusan ni Linares. —A!!!
Kag karon natalupangdan niya nga wala pa niya matulon ang ginamual niya sa iya baba.
—Padre kura, kari ka! Wala na karon sing kahadlukan! — pad ay on nga singgit sang alperes.
Si Fr. Salvi, nga nagpalangluspad, namat-od sang ulihe, gumwa sa iya ginpanagban kag nanaog sa hagdanan.
—Pinatay sang mga tulisan ang alperes! Maria, Sinang, sa hulot... takpi ninyo sing maayo ang ganhaan! Kyrie eleyson! Si Ibarra nanaog man sa hagdanan wala’y sapayan kay tiya Isabel nga nagsiling:
—Indi ka maggwa kay wala ka makatiiad, indl ka maggwa! Ang but-anan nga tigulang mahirop gid nga abyan sang iya iloy.
Apang humalin si Ibarra sa balay; sa iya ang tanan palibot daw naglilisb, nga daw wala sia pagdapat sa duta. Naghinagunghong ang iya dulonggan, mabug-at nga hulagon niya ang iya mga paa kag wala nag-alangay ang iya tikang; mga balod sang dugo, kasanag kag kadulom nagbinulosbulos sa iya kalimutaw.
Wala’y sapayan nga ang bulan nagsanag sing masili sa langit, ang pamatan-on nagkasandad sa mga bat6 kag sa mga kahoy nga yara sa dalan, nga mahagnop kag wala sing tawo.
Malapit sa kwartel nakita niya ang mga soldado nga may mga bayoneta nga natanum sa utbong sang ila mga pusil, nga naghinambalanay sing masakb, tungod sina nakalabay sia nga wala matalupangdi.
Sa tribunal mabatian ang linagabong, sininggit, mga panaghoy, mga pamuyayaw: ang tingog sang alperes nagpangibabaw kag naggahum sa tanan.
—Sa hulunongan! Pusasi ang mga kamot! Duha ka luthang sa maghulag! Sarhento, ihanda ang gwardya! Karon wala sing maglagaw, bisan ang Diwa! Kapitan ayaw ka pagtulog!
Dinasig ni Ibarra ang tikang pakadto sa iya balay; ang iya mga suloguon naghulolat sa iya nga indl mahamtang.
—Montahi ang labing’ maayo nga kabayo kag magtululog kamo! — Hambal niya sa ila.
