Ang gobernadorsilyo nagpalibog sing tuman: ang iya silyon, yadto’ng daku nga silyon nga nahamtang sa ubos sang laragway sang iya kagamhanan, wala sing nagpungko kag ayhan natigana sa lain nga tawo.
Malapit sa ikasiam ang takna, ang kura nag-abot nga nagpalangluspad kag buringot.
—Wala ka magpahulat sa imo kaugalingon! — Siling sang alperes.
—Kuntani ginpasulabi ko nga indi magtambong — sabat ni P. Salvi sa mahinay nga tingog nga wala magsapak sang palahidlahid sa iya — Ginanerbyos gid ako.
—Sanglit wala sing nagkari diri sa pagpungko sa pulungkoan naglaum ako nga ang imo pagtambong... Nakahibalo na ikaw nga karon sa hapon malakat sila.
—Ang pamatan-on nga si Ibarra kag ang tenyente mayor... ? Tumudlo ang alperes sa sulod sang bilanggoan.
—Walo ang yara dira, — siling niya. — Si Bruno napatay sang tunga’ng gab-i, apang nakuhil na ang iya panaysayon.
Ang kura nagyaob kay Donya Consolacion, nga bumalos sang isa ka panguy-ab kag isa ka Aaah! kag pinungkban niya ang silyon sa ubos sang laragway sang iya kagamhanan.
—Sarang kita makasugod! — Hambal ni P. Salvi.
—Kuhaa ang duha nga yara sa pandugan! — Sugo sang alperes sa tingog nga tuman ka makalilisang nga sarang niya mahimo, kag umatobang sa kura, sinugponan niya nga liniwat ang paningog:
—Napasulod sila nga may antad nga tagduha ka buho.
Sa mga wala makasayod sini nga mga padihutan sa pagpaantos, isugid naton sa ila nga ang cepo (tap! nga may mga buho nga ginasuksokan sang duha ka tiil kag duha ka kamot sang binilanggo sa pagpaantos sa iya) amo ang isa ka sililutan nga indi tama kasakit. Ang mga buho diin ginasulod ang mga batiis sang mga binilanggo nagaantad sa isa kag isa sing kapin ukon kulang sa isa ka palad; samtang ang saltando dos agujeros, ang binilanggo makita sa isa ka kahimtangan nga mabulubodlay nga may isa ka pinasahi nga sablag sa mga tuhod kag ginapabika ang mga tiil sa
