sa malayo ang mga tinday nga mga kabayo nagapangaykay, nagsilirbi kag nagdinalagan, nga ginlagas sang isa ka potro nga puno
sing kabuhi, malabii sing ikog kag madabong sing bungaybongay:
ang potro huminhiri kag pinatalbo niya ang duta sang iya mabakod nga mga dapadapa.
Pabayaan naton ang pamatan-on nga magpadayon sang iya paglakat nga nagpanganinaw kag nagpanamguhanon: ang binalaybay nga masinulub-on ukon malipayon sang latagon wala makaagda sang iya igtalupangod; yana’ng adlaw nga nagpasili sang kasangahan sang mga kahoy kag nagpadalagan sang mga mangungoma nga ang ila mga till pinasb sang nagbalingaso nga baias wala’y sapayan nga ang ila mga till nakibulan na, yana’ng adlaw nga nagpadulog sang umanhon nga babae sa idalum sang handong sang isa ka almendro ukon kawayan kag nagpahanumdom sa iya sang mga butting nga indi mahangpan kag indi masaysay, yana’ng adlaw wala sing mga butang nga makapaganyat sa aton pamatanon.
Mabalik kita sa Manila samtang ang salakyan nagdalagan nga naglimpalimpa, subong sang isa ka hubog, sa kalatalagman nga duta, kon sia umagi sa taytay nga kawayan, sa pagtaklad sa mataas nga bahin ukon dumulhog man sing madasig nga nagpamugong.
