napatay, kag lumontad sa amo nga duog nga nagpanguma, labi
na gid, sa pagpananum sang tagum. Si D. Saturnino isa ka
pamatan-on nga mahipos kag may batasan nga buringot nga kon
kis-a mapintas, apang mapisan sia kaayo kag maukod: pinalibutan
niya sing padir ang lulobngan sang iya amay nga ginduaw niya
sing tulotalagsa lamang. Sang naghamtong na sia, pumakasal sia
sa isa ka pamatan-on nga dalaga nga taga-Manila, nga umanak
kay D. Rafael, nga amay ni Crisostomo.
Si D. Rafael kutob sang lanubo pa kaayo, ginpalangga sang mga umanhon: ang panguma nga gindala kag ginpadako sang iya amay, umoswag sing madasig; sumulod ang bag-o nga mga manlulontad, umabot ang madamo nga insik, ang sityo madali nga nahimb nga isa ka baryo kag may isa ka pari nga indyo; sang ulihe ang baryo nahimo nga banwa, napatay ang pari kag umabot si F. Damaso, apang ang lulobngan kag ang duta palibot gintahod. Ang kabatilan kon kis-a nagpangahas, nga may dala nga mga tukon kag mga bato, sa paglagaw sa palibot sa pagpanguha sing mga bayabas, mga kapayas, lomboy, kag iban pa, kag nahanabo nga sang madulop na ang ila pagpinanguha ukon samtang mahipos nga nawili sila sa pagtan-aw sang paghabughabog sang lubid ku tob sa sanga, nahulog ang isa ukon duha ka bilog nga bato, nga wala nila nasayri kon diin naghalin; hand sa singgit nga “Ang tigulang!” “Ang tigulang!” Pinanghaboy nila ang mga bungangkahoy kag mga tukon, naglulompat gikan sa mga kahoy, nagdinalagan sa kabatuhan kag sa mga luok kag wala magdulog tubtob nakahalin sila sa talunan, nga nagpalangluspad, ang iban naghangos. ang iban nagginaab, kag nagkinadlaw ang pila lamang sa ila.
