Page:PL Fizyczne wychowanie w Japonii (Hancock).djvu/46

This page has been proofread.
— 41 —

cy nie wolno pozwolić sobie więcej nad kilka takich ćwiczeń.

Przy tem ćwiczeniu jest i kontr-atak, wcale nietrudny. Wystarcza, aby zaatakowany schwycił nacierającego za gardło, starając się zgiąć mu głowę w tył. W tym celu palce obu rąk krzyżują się nad „jabłkiem Adamowem” i naciskają je. Jednocześnie reszta palców nakłada się na uszy. Uchwyciwszy w ten sposób przeciwnika, daje się uderzenie w tył głowy i przeciwnik musi odstąpić.

Ciekawe są niektóre sposoby obrony. W ybiera się miejsce na przedpięści lewej ręki, o parę cali niżej od podstawy wielkiego palca. W punkt ten uderza się bardzo silnie, niższą częścią pięści prawej ręki, pod kątem około 45 stopni.

Po uderzeniu ręka powinna odskoczyć z błyskawiczną szybkością. Nie byłoby żadnego rezultatu, gdyby ręka choć chwilę pozostała w miejscu, gdzie uderzyła. Można zastosować takie uderzenia na różnych częściach ręki. Najbardziej skuteczne są skierowane na zgięcie ręki, naprzeciw łokcia, a także w bok, pod niższe żebro, pod jakimkolwiek kątem. Sposób ten można