pow. telszewski, o 35 w. od Telsz. Kościół katol. śś. Szymona i Judy, 1789 z drzewa wzniesiony przez Jagminów, filialny kalwaryjski. Folw. B. należał do Przeciszewskich, od 1866 należy do Roemerów.
Barsztyn, ob. Bartoszyce.
Bartatów, wieś, pow. gródecki, o 2 mile ode Lwowa na zachód położona, przy b. gościńcu murowanym rządowym lwowsko-przemyskim. Obszar dworski posiada: roli ornej 267 m. a., łąk i ogrodów 215 m., pastwisk 40 m., lasu 446 m.; włościanie posiadają roli ornej 536 m., łąk i ogrodów 327 m., pastwisk 207 m., lasu 61 m. Leży w okolicy płaskiej, niskiej, moczarowatej, obfitującej w lasy i sianożęcia, role mokre, na wyższych miejscach bardzo urodzajne. Ludności ma 697, mianowicie rzym. kat. 284, gr. kat. 403, izraelitów 11, st. p.; do grecko kat. i rzym. kat. parafii należy do Obroszyna, o dwie trzecie mili oddalonego. Należy wraz z przys. Wólką Stawczańską do dóbr etatowych rzym. kat. arcybiskupstwa lwowskiego, klucza obroszyńskiego, ma szkołę filialną i filią gr. kat. parafii. B. R.
Bartatówka, także Stawczanką zwany, mylnie Szczerkiem, potok, wytryska w północnej stronie gm. Bartatowa w Galicyi z kilku źródlisk na łąkach bagiennych na granicy tejże gminy z gm. Mszaną. Na półn. krańcu wsi łączą się te strugi błotne, tworzą potok zwany Bartatówką od wsi, którą przepływa. Płynie w kierunku południowym na granicy wschodniej Bartatowa z Obroszynem; po drodze zabiera tak od wschodu jak zachodu łączne wody bartatowskie i obroszyńskie, następnie płynie granicą gminy Stawczan i Obroszyna, przepływa wieś Stawczany, w której niegdyś znajdował się obszerny staw, z którego dziś tylko ślady pozostały; w obrębie tej wsi przybiera z prawego brzegu potok Ferdynandówkę; poczem zwraca się na wschód, tworząc południową granicę Stawczan z gm. Polanką, a przechodząc w obręb gm. Leśniowic (już w pow. lwowskim) przyjmuje kierunek południowy, płynąc wyżłobionym ku osuszeniu łąk rowem przez łąki Wyderką zwane, a połączywszy się pod wsią Pustomyłami z dawnem swem korytem, po za tą wsią płynie granicą gmin Miłoszowic i Siemianówki; następnie w obrębie tej ostatniej zwraca się na połud. zachód i tutaj od połud.-wschodu na błotnych i moczarowatych łąkach wpada do potoku Szczerkiem zwanego. Br. G.
Bartatycze, wś, pow. zamojski, gm. i par. Zamość. O 6 w. na połud. zachód od Zamościa na wzgórzu nad błotnistą rz. Łabunką, na lewo ode drogi z Zamościa do Krasnostawu. W 1827 roku miała 40 dm. i 239 mk., obecnie 65 dm. (opuszczona u Zinberga).
Bartau (niem.), Bartawa, ob. Bartów.
Bartąg mały, po niem. Klein Bertung, folw. w pow. olsztyńskim, przywilej fundacyjny w 1341 otrzymał. Bartąg Nowy, Neu-Bertung, przyległa wieś, zwie się właściwie Owczarnia.
Bartąg wielki, po niem. Gross-Bertung, wś kościelna w pow. olsztyńskim. Do parafii B. należą wsie: B. Wielki i Mały, Owczarnia, Tomaszkowo, Dorotowo, Gągławki, Ruś, Zazdrość, Jondorf, Sojka, Kielary, Stary Olsztyn, Majdy, Wienduga, Linowo.
Bartel. Wyraz ten wchodzi w skład wielu nazw geograficznych w Prusiech wsch., głównie w pow. kłajpedzkim i szyłokarczemskim, np. wsie Bartel-Broszien, B.- Wiguss i t. p.
Bartel, ob. Bartlewo.
Bartelmuss, kopalnie węgla, pow. bytomski, pod Brzezinką.
Bartelsdorf, ob. Bartolty, Bartowice, Nowa-wieś.
Bartelsee, ob. Bartodzieje.
Barten (niem.), dwie wsie w pow. welawskim.
Barten, ob. Barciany.
Bartenland, ob. Barcka Ziemia.
Bartenstein, ob. Bartoszyce.
Bartęg, inaczej Bartąg (ob.).
Bartfa (węg.), ob. Bardyów.
Bartfa-Ujfalu, ob. Bardyowska Nowa Wieś.
Bartfeld (niem.), ob. Bardyów.
Barth, m. na Pomorzu, okr. reg. stralsundzki, fabryczne i handlowe (żegluga), st. poczt., 6029 mk., po pol. Barda (ob.).
Barthen, ob. Barciany.
Barthen (niem.), wieś ryc., powiat królewiecki Prus Wschodnich, koło Loewenhagen.
Barthken, Bartken (niem.), wś, pow. tylżycki. Ob. też Bartki.
Bartin, wś na Pomorzu, okr. reg. koszaliński, st. poczt., 676 mk.
Bartki, 1). niem. Barthken, wś, pow. olecki, niedaleko Wieliczek. 2). B., niem. Bartken, wś, pow. ostródzki, pod Dąbrównem.
Bartki-Mocarze, wś szlach., pow. kolneński, gm. Jedwabne, par. Burzyn.
Bartków, 1). wś rządowa, pow. kielecki, gm. Samsonów, par. Zagdańsk. Leży śród gór Ś-to Krzyskich i rozległych lasów rządowych, mieści się tu urząd leśny. W lasach tutejszych był olbrzymi dąb, zwany Bartek, który w 1848 liczył 4 i pół sążni obwodu. 2). B., Nowy i Stary, dwie wsie, powiat sokołowski, gm. Korczew, par. Knychówek, leży o 8 w. na zach. półn. od Drohiczyna; 2780 m. obszaru. W 1827 miały 26 dm., 201 mk.; dziś 390 mk.
Bartkowa, wś z przysiołkami: Posadową i Bębny, pow. nowosądecki, o 4 kil. od st. p. Gródek nad Dunajcem, w par. rz. kat. Podole. Ma 1753 mórg rozl., 94 dm., 646 mk. Położe-
