błotami znajduje się horodek, otoczony z trzech stron wałem, z czwartej krętym brzegiem rzeki, do którego pieszo dojść niepodobna dla bagna w lesie, a wody w jesieni i na wiosnę; miała tam mieszkać jakaś księżna: całe miejsce zawalone gruzami ceglanemi. Po spustoszeniu od Mongołów B. przez długie lata stał pustkowiem. Dopiero za czasów litewskich i polskich zaczął się dźwigać i osiedlać. W 1474 roku Contarini poseł wenecki przejeżdzał przez B. i miał tu nocleg. Była tu stacya królewska. Wiemy z dawnych aktów sądowych, że B. należała do rodziny Rajów, od tych przeszła do ks. Ortrogskich, a od tych do ks. Koreckich. Było to miejsce obronne i warowne. Wspomina o niem Cellaryusz w 1659. Od ks. Koreckich B. przeszła następnie w posiadanie do Max. Brzozowskiego, kasztelana kijowskiego. Ale nareszcie na mocy traktatu grzymułtowskiego B., jako leżąca na prawym brzegu rzeki Irpenia, odpadła od Polski. Jeszcze w 1673 r. miasteczko to poddało się Romadanowskiemu i wojsko rosyjskie zajęło je. W 1700 roku Piotr W. darował B. metropolitom kijowskim; w przywileju powiedziano jest, że to miejsce jest „zapuściałe.“ Baron Stralhenberg w swojem dziele: Description hist. de l'empire russien, powiada, że za jego czasów około Kijowa, Czerkas i B. winną uprawiano latorośl i że z niej też robiono wina, wyższe gatunkiem, według jego zdania, od win saskich. Dziś B. należy do metropolity kijowskiego, ziemi ma 1900 dzies., 1569 mk., chat 276; cerkiew paraf., szkółka i magazyn zapasowy gromadzki.
Biłka, 1.) wś, pow. przemyślański, o 10 kil. od Przemyślan na południe leżąca. Przestrzeni posiadłość większa obejmuje roli ornej 454, łąk i ogrodów 41, pastwisk 47, lasu 542 morg; posiadłość mniejsza roli ornej 805, łąk i ogrodów 66, pastwisk 117, lasu 9; ludność rz. kat. 42, gr. kat. 577, izraelitów 22: razem 641. Należy do rzym. kat. parafii w Przemyślanach, gr. kat. parafią ma w miejscu, do której także należy wieś Kosteniów z 355 parafianami; cała parafia zatem liczy 932 dusz gr. kat. wyznania i należy do dekanatu narajowskiego; posiada szkołę niezorganizowaną, należącą do rady szkolnej w Rohatynie. Właściciel posiadłości większej: Dom narodny ruski we Lwowie. 2.) B. szlachecka (z przysiołkami: Dół, Kleparów, Pogranicze, Werbniki i Zakościół), wś, pow. lwowski, o 9 kil, od st. p. Gaja, mk. rz. kat 1323; gr. kat. ? Ma par. kat. założoną 1441 (dek. lwowski zamiejski), kośc. 1869 r. murowany; w par. 2345 wiernych. Jest też B. filią gr. kat. par. Zuchorzyce i ma szkołę 2-klasową. 3.) B. królewska, wś, pow. lwowski, o 5 kil od Borszczowic, w par. rz. kat. B. szlachecka. Jest filią parafii gr. kat. Zuchorzyce, ma mk. rz. kat. 496. Większa posiadłość należy do hr. Komorowskiej. 4.) B., przysiołek wsi: Kozina, pow. skałacki; filia gr. kat. par. Kokoszyńce; należy do rz. kat. par. Grzymałów. 5.) B., przys. wsi Siemiakowce. 6.) B., wś, pow. Radautz, na Bukowinie, st. p. Wików, z parafią grecką nieunicką w miejscu; własność funduszu religijnego.
Biłka, 1.) dopływ potoku Olejowej, wpadającego z prawego brzegu do Dniestru. Wypływa w obr. gminy Korniowa, w pow. horodeńskim, pod wzgórzem Kipiączką (341 m.); płynie parowem na północny wschód i w Semenówce wpada do Olejowej. Długość biegu pół mili. 2.) B., rzeczka na Bukowinie, lewy dopływ Suczawy, przyjmuje Kriwę.
Biłkoszki, fol., pow. wiłkomierski, par. Szaty, własność Szadziewiczów.
Biłków, wieś, pow. bohorodczański, nad potoczkiem Biłkowczyk, dopływem Bystrzycy nadworniańskiej; oddaloną jest o 3 mile na południe od Bohorodczan a o milę na zachód od Nadwórny. Wieś to czysto górska w Karpatach leżąca. Przestrzeni obszar dworski posiada: roli ornej 5, lasu 1465 morg; posiadłość mniejsza zajmuje roli ornej 622, łąk i ogrodów 1398, pastwisk 1096, lasu 63 m. Ludność rz. kat. 1, gr. kat 1250, izraelitów 48; razem: 1299. Należy do rzym. kat. par. w Sołotwinie; gr. kat. parafią ma w miejscu, należącą do dekanatu nadworniańskiego. Wieś ta posiada szkołę filianą. Właściciel większej posiadłości: Towarzystwo handlowe dla produkcyi leśnej w Wiedniu.
Biłkowczyk, potok, źródła swoje ma w obr. gm. Biłkowa w pow. bohorodczańskim w Galicyi, w zachodniej stronie tej gminy, w Beskidzie lesistym, pod wzgórzem Bubenem (933m.), płynie debrami leśnemi na wschód między lasem Skitem (801 m.) a Rykiwskim (812 m.), następnie przez gm. Biłków, gdzie zwraca się nieco na południowy wschód i w tejże gminie naprzeciwko Pniowa uchodzi do Bystrzycy Nadworniańskiej (Czarnej). Długość biegu półtorej mili. Zabiera liczne wody górskie z obu stron; najznaczniejszy z pr. brz. zwie się Biłkowcem. Br. G.
Biłkowiec, prawy dopływ Biłkowczyka, wytryska w obr. gm. Biłkowa, w południowej jej stronie z pod góry Makowca (750 m.) i płynie debrami leśnemi na północny wschód, tworząc granicę gmin Biłkowa i Pniowa. Długość biegu trzy czwarte mili. Br. G.
Biłocz, Biełocz (ob.)
Biłohorszcze, wś, pow. lwowski, o 7 kil. od Lwowa, w par. rz. kat. Zimnowoda, ma filią par. gr. kat. Rudno i szkołę 1-klasową. Dominium należy do miasta Lwowa.
Biłopil, ob. Białopol.
Biłozierje, ob. Białozierze.
