chowskiej, między Gromnikiem a Bobową, o 36 kil. od Tarnowa, której urzędowa nazwa Bogoniowice-Ciężkowice.
Bogorodzk, miasto powiatowe gub. moskiewskiej, 2031 mk., 725 w. od Petersburga a 79 od miasta gubernialnego odległe. Bank, stacya pocztowa.
Bogorodzka, st. poczt., pow. krasnoufimski, gub. permska, między Jagwildynem i Kungurem.
Bogorodzkie, wś, pow. gorbatowski, gub. niżegorodzka, st. p. między N. Nowgorodem i Gorbatowem.
Bogorya, starodawne godło wojenne i jeden z najdawniejszych herbów.
Bogorya, 1.) os., przedtem mko, pow. sandomierski, gm. Wiśniowa, par. Bogorya, w dolinie śród górzystej okolicy, o 12 wiorst na półn.-wschód od Staszowa, przy trakcie ze Staszowa do Opatowa. Posiada kościół par. murowany, szkołę początkową, dom schronienia dla kalek. W 1827 r. było tu 73 dm. i 495 mk., w 1859 r. 69 dm. i 612 mk., obecnie 74 dm. i 716 mk. Jestto bardzo starożytna osada. B. została wyniesiono na miasto w 1619 roku przez Krzysztofa Podłęskiego za przywilejem Zygmunta III. Kościołem tutejszym zawiadywali kanonicy regularni. Parafia dek. sandomirskiego ma 1026 dusz. Dobra B., hypotecznie zwane B.-Miasto, miały 3136 m. rozl., z czego 1864 odeszło dla 70 włościan 422 m., dla mieszczan 484, wiele też rozprzedano, tak iż dziedzicowi hr. Zdzisławowi Łubieńskiemu pozostało 1132 m. W skład ich wchodzi: os. Bogorya, wsie: Mała-wieś, Mostki, Zimnawoda, folw. Janów. W Mostkach papiernia i młyn murowany. 2.) B., wś, nad Wisłą z lewego brzegu, w nizinie doliny nadwiślańskiej, pow. sandomierski, gm. Samborzec, par. Skotniki. W 15 w. dziedzicami jej byli: Marcin i Paweł ze Skotnik, bracia. Ponieważ Wisła zabrała kmieciom większą część ich łanów, przeto dziedzice, by powstrzymać ich od opuszczenia wsi dodali im ziemi folwarcznej w to miejsce (Długosz I 328). 3.) B., zwana też Bogurya, dolna i górna, dwie wsie i folw. t. n., pow. łowicki, gm. i par. Bąków, odl. od Łowicza 19 w. Ogród tutejszy słynął przed 20 laty z owoców i warzyw, dziś zaniedbany. W 1827 r. było tu 55 dm. i 279 mk., obecnie 49 dm. i 190 mk. Rozl. 180 m. Br. Ch.
Bogorya, rzeczka, bierze początek koło młyna Bogoryi, za Ząbkowicami, w pow. będzińskim, przerzyna plant kolei war. wied., trakt z Gołonoga do Ząbkowic i ubiegłszy 10 wiorst wpada pod Gzichowem do Przemszy czarnej. Płynie okolicą lesistą i bagnistą. Na karcie woj. top. król. (XXI c.) mylnie nazwana Pogoryą. Br. Ch.
Bogot, kopalnia galmanu, pow. bytomski, pod Chorzowem.
Bógpomóż (stary i nowy), wś nad Wisłą z prawego brzegu, pow. lipnowski, gm. i par. Bobrowniki. B. stary w 1827 r. miał 23 dm. i 190 mk., obecnie 28 dm. 182 mk. i 1123 m. obszaru, w tej liczbie 1,008 ornej ziemi. Ludność składa drobna szlachta; we wsi ewangelicki dom modlity. B. nowy ma 9 dm., 64 mk.; 336 m. obszaru; przeważną część ludności stanowi drobna szlachta.
Bograny, wś i folw. rządowy, pow. maryampolski, gm. Chlebiszki, par. Preny. W r. 1827 r. było tu 21 dm. i 149 mk. (?), obecnie 4 dm., 74 mk.
Bogschuetz, ob. Boguszyce.
Bogrówka, wieś, pow. bohorodczański, nad strumieniem górskim Perehińczyk zwanym, dopływem Bystrzycy, na zachód od Sołotwiny o 12,1 kilometra, od Bohorodczan na południowy zachód o 3 mile austr. Przestrzeni posiadłość większa zajmuje 233 m. lasu; ani ról ornych, ani łąk, ogrodów i pastwisk dwór nie posiada żadnych; posiadłość mniejsza zajmje roli ornej 327, łąk i ogrodów 599, pastwisk 136, lasu 11 m. Ludności gr. kat 394, izraelitów 7, razem 411. Należy do gr. kat parafii w Jabłońce; posiada szkołę trywialną niezreorganizowaną. Właściciel większej posiadłości: Towarzystwo handlowe dla płodów leśnych w Wiedniu, które lasy w całym kluczu sołotwińskim do szczętu wyniszcza. B. R.
Boguchwała, wś, pow. lipnowski, gmina Osiek, par. Ligowo i Sierpc, położona o 3 w. od zarządu gminnego, liczy gruntów włośc. 665 morg, w tej liczbie 600 m. ornych; 25 dm., 165 mk., t. j. 81 m. i 84 kob.; we wsi ewang. dom modlitwy i szkoła elementarna. Grunta folwarczne stanowią osadę, należącą do wsi Osiek, liczącą 2 dm., 11 mk. B. Chu.
Boguchwała albo Pietraszówka, wś, pow. rzeszowski, przy drodze powiatowej z Rzeszowa do Krośna, o 9 kil. od Rzeszowa, ma 1572 morg. rozl., wtem 1270 m. roli ornej; 158 dm., 794 mk.; parafia w miejscu, starożytna, erygowana w 1462 przez Mikołaja z Pietraszówki i żonę jego Maruszkę. Nowy kościół murowany, wystawiony przez Teodora ks. Lubomirskiego wojew. krakowskiego pod wezwaniem św. Stanisława, został w r. 1729 przez Andrzeja Pruskiego, sufragana przemyskiego, poświęcony. Szkoła ludowa jednoklasowa, kasa pożyczkowa gminna, gorzelnia.
Boguchwałowice, wś rządowa, pow. piotrkowski, gm. Sielików, par. Siewierz. W 1827 roku było tu 36 dm. i 222 mk.
Bogucice, 1.) wś, donacya, nad rz. Nidą, pow. pińczowski, gm. Zagość, par. Bogucice. Leży przy drodze bitej z Pińczowa do Buska. Kościół par. rozpoczął budować w końcu XII
