Bortniki, 1.) dobra i wieś w pow. bobrujskim, nad rz. Ołą (dopływ Berezyny), tuż przy trakcie pocztowym wiodącym z Bobrujska do Rohaczewa, w 1 stanie policyjnym, w 2 okręgu sądowym. Dobra te mają obszaru przeszło 2300 m., w ziemi lekkiej, i należą do Monkiewiczów. Tu jest zarząd gminny, cerkiew parafialna i szkółka wiejska. Gmina składa się z 26 wiosek i liczy ludności przeszło 2380 dusz płci męzkiej. 2.) B., wielka wś, pow. bracławski, ma 800 dusz męz., 1788 dzies. ziemi włość.; należała do Chołoniewiskich, dziś do wielu właścicieli: Kołb - Sieleckich i Zielińskiej 457 dz.; Drzewieckiego 124 dz., Byczyńskiego 161 dz., Zołyńskich 206 dz., Głowackiego 169 dz., Raczkowskiego 109, Klemensa Krzyżanowskiego 202 dz., Dominika Krzyżanowskiego 322 dz., Mołodawskiej 325, sukces. Gruszczyńskich 408 dz., Wenela 156, Zozulińskich 20 dz., Benko i Jankowskich po 89 dz. Dr. M.
Bortniki, 1.) wieś, pow. Bóbrka, o 4 i pół mili na południe od Bóbrki, nad Dniestrem i Boberką, o ćwierć mili powyżej ujścia Ługu do Dniestru, przy kolei żel. lwowsko-czerniowieckiej, której stacya w B., między Chodorowem a Bukaczowcami, jest oddaloną 70 kil. od Lwowa. Przestrzeni posiadłość dworska ma roli ornej 403, łąk i ogrodów 154, pastwisk 179, lasu 183; posiadłość mniejsza roli ornej 614, łąk i ogrodów 230, pastwisk 120, lasu 4. Ludność rz. kat. 6, gr. kat. 518, izraelitów 255; razem 779. Należy do rz. kat. par. w Żurowie, gr. kat. parafią ma w miejscu; parafia ta należy do dekanatu żurawińskiego. Posiada st. poczt. i telegr., szkołę etatową. Właściciel większej posiadłości: Jan Wieczyński. 2.) B. naddniestrzańskie, wieś, pow. tłumacki, nad potokiem Seletyn, dopływem potoku Tłumackiego, który wpada koło Oleszowa do Dniestru, oddaloną jest o 1 i pół kil. na południe od Tłumacza. Przestrzeń posiadłości większej: roli ornej 553, ląk i ogrodów 97, pastwisk 5, lasu 1135 m.; posiadłość mniejsza: roli ornej 1363, ląk i ogr. 435, pastwisk 34, lasu 33 m. Ludności rzym. kat. 34, gr. kat. 1010, izraelitów 124: razem 1168. Należy do rz. kat. parafii w Chocimierzu, do gr. kat. w Hostowie. Właściciel większej posiadłości: Tłumackie towarzystwo akcyjne wyrobu cukru. 3.) B., ob. Bertniki.
Bortoszuny, wś, pow. sejneński, gm. Kopciowo, par. Wiejsieje.
Bortsch, ob. Burcz.
Borty, ob. Barciany.
Boruch, 1.) wś, pow. sochaczewski, gmina i par. Iłów. 2.) B., pow. rypiński, gm. Szczutowo, par. Gujsk, ob. Orszulewo.
Borucha, dopływ Prypeci z lewego brzegu w gub. kijowskiej.
Boruchowo, niem. Deutsch-Borkowo, wieś, pow. obornicki; 19 dm., 184mk.; 120 ew., 64 kat.; 61 analf.; st. poczt. i kol. żel. Rogoźno o 7 kil. M. St.
Borucice, wś, pow. łęczycki, gm. Grabów, par. Siedlec. Kto wie czy ów legendowy Boruta, dyabeł łęczycki, nie był założycielem lub posiadaczem tej wsi, jakto wskazuje nazwisko znaczące tyle co: potomkowie Boruty, t. j. siedziba potomków Boruty.
Borucicha, wś, pow. garwoliński, gmina Kłoczew, par. Żelechów. Ma 14 dm., 112 mk. i 318 m. obszaru.
Borucin i Borucinek, wś, pow. nieszawski, gm. Osięciny, par. Dąbie i Osięciny. W 1827 roku B. liczył 18 dm. i 163 mk., Borucinek 20 dm. i 131 mk.
Borucin, 1.) wś, pow. pleszewski, 8 dm.; 73 mk., wszyscy kat., 16 analf. 2.) B. olędry, 6 dm.; 38 mk., wszyscy kat., 12 analf. 3.) B., domin., pow. pleszewski, 1142 m. rozl., 4 dm.; 91 mk., 2 ew., 89 kat.; 34 analf.; st. p. Sobótka o 4 kil.; st. kol. żel. Biniew o 9 kil.
Borucin, Borusin, niem. Borruschin, wś, pow. kartuski, st. p. Sierakowice lub Stężyca, o 18 kil. od Kartuz, dominium własność Hoenego z Pempowa; wieś ma 8 wlaśicieli, 1635 m. rozl. W 1648 r. między właścicielami wymieniany Borucki i Warzewski.
Borucin, niem. Borutin, wś, pow. raciborski, par. Krzenowice, z folwarkiem i wyborową owczarnią.
Borucino, Borucin, wś w pow. słupskim, ziemi pomorskiej.
Borucza, wś nad rz. t. n. i osada leśna, pow. radzymiński, gm. Rudzienka, par. Klembów. Osada leśna B. leży o parę wiorst na połud. od wsi.
Borucza, rzeczka, wypływa z lasów czernickich i międzyleskich, w pow. radzymińskim, za osadą Borucza; płynie z południa na północ i wpada do rzeki Cienkiej, niedaleko wsi Kury.
Boruj, ob. Boruy.
Borukowo, nie Borutowo, ob. Borkowo.
Boruny, mko, pow. oszmiański, o 3 mile od Oszmiany, o 10 mil od Wilna, nad rz. Żylanką, w pięknej okolicy, wzgórzystej i gajami drzew urozmaiconej. Leży w 1 okręgu administracyjnym powiatu. Jestto dziś uboga mieścina, złożona z 42 domów a raczej chałup i liczy 155 mk. obojga płci. Niegdyś posiadały B. piękny kościół murowany (podobno z roku 1692) z cudownym obrazem N. M. Panny, zwanej „Boruńską,“ tudzież obszerny klasztor bazylianów, którzy utrzymywali tu szkoły, w końcu 6 klasowe (według A. E. Odyńca). W tych szkołach kształcili się początkowo Ignacy i Leonard Chodźko oraz Antoni Edw. Odyniec. Jednym z profesorów był znany uczony Wyrwicz. Kościół zamieniony na cer-
