Bugajliszki, wieś rządowa, pow. wiłkomierski, par. świadoska, do dóbr Ołoty, niegdyś Platerów, należąca.
Bugajówka, ob. Buhajówka.
Bugańce, wś, pow. trocki.
Bugarć, ob. Baruszowice.
Bugay. W Galicyi tak zwykie piszą nazwę Bugaj (ob.).
Buggoral, ob. Buk-góralski.
Bugieda, wś, pow. augustowski, gm. Wołowiczowce, par. Teolin. Ma smolarnię, 18 dm. i 183 mk., odl. od Augustowa 73 w.
Bugiele, wś na lewym brzegu Wilii, poniżej Bujwidz.
Bugienie, tego nazwiska jest kilka posiadłości w pow. telszewskim, na prawym i lewym brzegu ruczaju Szerkozna w par. zemelańskiej, o mil 6 od Telsz i o pół mili od stacyi Welta lip. rom. dr. żel. Właścicielami ich są: Rupejko, Kawecki, Lutyk i dwóch niemców. Lutykowie od lat kilkuset siedzą na tem miejscu. Fel. R.
Bugienis, ob. Wyrwita.
Bugirda, rzeka, w pow. sejneńskim, wypływa z jeziora pod Gudańcami, płynie koło wsi Bugirdy i złączywszy się z rz. Brzozówką płyną razem 1 w. i wpadają do Niemna z lewego brzegu pod Szłopikami.
Bugłowice, Buglowitz, ob. Stodoły.
Bugulma, miasto powiatowe gubernii samarskiej, 10807 mk., 1746 w. od Petersburga a 377 od m. gubernialnego odległe. Bank, stacya poczt.
Bugurusłan, miasto powiatowe gub. samarskiej, 10980 mk., 1854 w. od Petersburga, a 269 od miasta gubernialnego odległe. Bank, st. poczt.
Bugzy płoskie i Bugzy-jarki, dwie wsie, pow. przasnyski, gm. Bugzy Płoskie, par. Duczymin, posiadają urząd gminny, liczą 21 dm., 192 mk., powierzchni 276 m. (202 gr. ornego). Fol. Bugzy Płoskie posiada 1 dm., 22 mk., 234 m. ziemi i młyn wodny. Gmina B. płoskie, należy do s. gm. III okr. w Dzierzgowie, liczy 3397 mk., powierzchni 14,569 m. (4,928 morg gruntu ornego). W skład gminy wchodzą: Bugzy-Płoskie, Duczymin-Nowawieś, Duczymin-Kościelny, Grabowo-Podaki, Jedlinka-Szlubowo, Wólka-Zdziwójska, Zdziwój, folw. Bugzy-Płoskie, os. młyn. Bugzy Płoskie, Brody, Duczymin-kościelny, Duczymin-Nowa wieś, Dzierzenganadbory, fol. i os. młyn.: Grabowo-Padaki, Grabowo-Zawady, Grabowo-Skorupki, Grabowo-Rżańce (wieś i os. młyn), Grabowo-Siwki, Grąd (Grond), Jarzynny-Kierz, Lipowiec, Opiłki-Płoskie, Rapaty-Swięchy, Rapaty-Turki, Rembowo-Zembrzusy, wieś szlach. i kordon Ryki-Borkowo, Szlubowo, Starawieś-Płaskie, Szemplino-czarne, Szemplino-wielkie, Wykno-Borowe, Wasiły-Zygny, Zembrzus-Mokrygrunt; wyż wymienione miejsc. gm. Bugzy-Płoskie należą do parafii Krzynowłoga-wielka i Janowo. W gminie znajdują się następujące zakłady przemysłowe: 4 młyny wodne, wiatrak jeden, cegielnia 1, karczma 1, kuźnia 1, sklep z wikt. 1. Br. Chu.
Buha, rz., dopływ rzeki Unawy (według Winc. Pola), poczyna się w Motyżynie; uchodzi przy Mostyszczach.
Buhaje, wś, pow. lipowiecki.
Buhajówka, Bugajówka, rz., zaczyna się w pow. kijowskim koło wsi Kruszynki, przepływa koło wsi B. Wielkiej, gdzie są starożytne horodyszcza i w tym powiecie ma swoje ujście do rz. Stuhny. Rzeczka ta nazywa się też Ustja.
Buhajówka, 1.) wś, nad rz. Buhajówką, o 8 wiorst odległa od m. Wasilkowa w pow. kijowskim. Mieszkańców 2229, z nich izraelitów 32. Ziemi należy 3211 dz. do włościan. Dawniej była to wioska rządowa; do r. 1787 należała do monastyru frołowskiego-kijowskiego. Ma zarząd gminny, szkołę i zarząd policyjny (stan.) Leży w glebie urodzajnej, mieszkańcy trudnią się rolnictwem, 2 cerkwie prawosławne. 2.) B., wś, pow. taraszczański, nad rz. Rośką, wpadającą do Rosi, o 5 w. od miasta Żywotowa, na drodze z tego miasteczka do Tetyjowa, o 40 w. od Lipowca, 50 w. od Skwiry, 80 w. od Kożanki. Mieszk. 627 wyznania prawosł. Cerkiew parafial., cukrownia 1848 r. założona, produkująca rocznie 64,700 pud. mączki cukrowej. Dwa młyny, rybołówstwo. Należy B. do Szostakowskiego. Ziemi 1252 dzies., wybornego czarnoziemu. Zarząd gminny i policyjny w m. Tetyjowie. Była tu kaplica katolicka parafii Tetyjów dek. humańskiego. Kl. Przed.
Buhłaje, wś, pow. latyczowski, na płn.-zach. od Latyczowa, ma 500 dz. ziemi włośc., 520 dz. dworskiej i około 300 mk. Miejscowość pagorkowata; wś latem ukryta w zieleni drzew owocowych i dzikich. Niegdyś należała do klucza starosieniawskiego (ks. Konst. Czartoryskiego), potem przechodziła do rąk Żurakowskich i kolejno Ruszczyców. Dziś jedna połowa należy do Sylwańskich, druga do Hugona Ruszczyca; w tej ostatniej są łomy kamienia wapiennego muszlowego.
Buhryn, wś, pow. ostrogski, pierwotnie mianowana Bohoryń, później Boharyn a dziś Buhryn. Nad rz. spławną Horyniem, na północ od Ostroga o 32 w. Część południowa tej wsi na nizinie rozrzucona a druga część na wzgórzystem miejscu, gdzie jest cerkiew nowej konstrukcyi. Niegdyś należała do familii Kierdejów, których protoplastą był Tatar, który przyjąwszy religią katolicką, otrzymał od króla puste ziemie nad Horyniem w teraźniejszym pow. ostrogskim, jako też i w innych miej-
