Buszczak, potok, wytryska na mokrawych łąkach między lasem dworskim (257 m.) a lasem na piaskach (275 m.) w obr. gm. Rudki, w pow. cieszanowskim, płynie ku zachodowi przez obszary Chotyluba, koło leśniczówki Chotylubskiej (248 m.), pod górę Babczynę (236 m.), tworząc granicę między gminami Cieszanowem a Gorajcem, i na błotach Żukowa łączy się z lewego brzegu z potokiem Gnojnikiem. Na miejscach tych błót był dawniej rozległy staw. Długość 11 kil. Br. G.
Buszcze, wieś, pow. brzeżański, bardzo starożytna osada i jedna z najstarszych rz. kat. parafij (dek. brzeżańskiego) w Galicyi. Początek tej parafiii jest nieznany, jednakże wedle dokumentu wystawionego jako potwierdzenie na prawo poboru dziesięciny dla rzym. katol. proboszcza w B. przez rz. kat. arcybiskupa lwowskiego Jakuba Strepę w 1399 r., parafia rz. kat. w Buszczu już przedtem istniała. Późniejszy dokument dotacyjny jest Jana, dziedzicznego pana na Buszczu z 1433 roku. Są ślady, że osada ta była pierwej miasteczkiem i siedzibą dziedziców teraźniejszych dóbr brzeżańskich, zanim Brzeżany zostały wyniesione do stanu miasta. Kościół był ufortyfikowany. Jeszcze teraz istnieją mury i śłady fos obronnych, a stojąc na stromym pagórku, oblany wówczas z dwóch stron stawami (teraz na sianożęcie przemienionemi), dobrze się do obrony nadawał. W r. 1674 w czasie nawały tatarskiej został kościół przez pohańców zdobyty i spalony; później jednakże na nowo wymurowany; ma wzdłuż ścian pokoje, a na najwyższem piętrze strzelnice. Teraźniejszy proboszcz ksiądz Maksymilian Trzciński przyprowadził wnętrze kościoła do wzorowego porządku i odnowił świetność dawną 2 odpustów, na które ten kościół ma przywilej. Teraz B. jest małą wioseczką za rzeką Złotą Lipą położoną, mającą 675 mk. w 149 rodzinach; mieszkańcy dzielą się wedle płci na 330 mężczyzn, 345 kobiet; wedle wyznań i religii na 251 rzym. kat., 383 gr. kat., należących do parafii w pobliskim Poruczynie, 41 izraelitów. Do rzym. kat. parafii należą oprócz Buszcza: Augustówka, Ryszki, Dryszczów, Dworce, Koniuchy, Plichów, Poruczyn, Potok, Stryhańce, Szumlany, Urmań, Wierzbów, Żuków. Razem 2405 wiernych. Przestrzeni ma B. 1926 m., mianowicie: roli ornej 1102 m., łak 225 m., ogrodów 60 m., innych przestrzeni 33. Jest własnością Stan. hr. Potockiego. Na polach ciekawe pod względem starożytniczym jaskinie. B. R.
Buszewko, folw., pow. szamotulski, ob. Ossorowo.
Buszewo, 1.) wś, pow. szamotulski, 7 dm., 58 mk., 14 ew., 44 kat., 30 analf. 2.) B., domin., pow. szamotulski, 1868 m. rozl., 12 dm., 161 mk., 52 ew., 109 kat.. 83 analf. St. poczt. Pniewy (Pinne) o 9 kil.; st. kol. żel. Szamotuły o 15 kil. Własność hr. Bnińskich. 3.) B., niem. Grünheim, wieś, pow. wągrowiecki, 12 dm., 107 mk., 45 ew., 62 kat., 44 analf. M. St.
Buszewy stawy, przeciek jarowy w pow. wasylkowskim, zlewa się do rz. Rosi.
Buszków, 1.) wś i folw., nad rz. Nidzicą, pow. miechowski, gm. Nieszków, par. Słaboszów. Leży przy trakcie z Miechowa do Działoszyc. W 1827 r. było tu 23 dm. i 170 mk., obecnie liczy 28 dm., 249 mk., 527 m. ziemi dworskiej, 175 włośc. i 63 m. osady młynarskiej. Jest tu młyn wodny amerykański. 2.) B., wś, pow. słupecki, gm. Skulska wieś, par. Skulsk. Rozległości mórg dworskich 2047, włościańskich mórg 110, ludności 112. W r. 1827 było tu 12 dm. i 206 mk. 3.) B., folw. nad rz. Słudwią, pow. kutnowski, gm. i par. Żychlin. Należy do dóbr Orontki. W 1827 r. było tu 5 dm. i 42 mk., obecnie liczy 4 dm., 147 mk. i 540 m. obszaru. W. W.
Buszków, potok, wypływa w obrębie gminy Stanina w pow. Kamionka Strumiłowa, z błotniszcz pod przysiołkiem Buszkowem, płynie błoniami i łąkami ku półn. zachodowi w obrębie gminy Witkowa Starego i Nowego, i pod Obrotem, przysiołkiem Witkowa Starego, wpada z lewego brzegu do Białegostoku, dopływu Bugu. Długość biegu 11 kil. Br. G.
Buszkowice, wś i folw., pow. opatowski, gm. Ćmielów, par. Ptkanów. W 1827 r. było tu 21 dm. i 164 mk., obecnie liczy 16 dm., 200 mk., 550 m. ziemi dworskiej i 313 włościańskiej. Br. Ch.
Buszkowice, wś, pow. przemyski, nad Sanem, o 4,5 kil. na wschód od Przemyśla. Przestrzeni ma posiadł. więk.: roli ornej 105, łąk i ogrodów 23, pastwisk 12, lasu 38; posiadłość mniejsza: roli ornej 188, łak i ogrodów 26, pastwisk 74, lasu 1 m. Ludności rz. kat. 20, gr. kat. 304, izraelitów 17: razem 341. Należy do obudwu parafij w Żurawicy, wsi o pół mili na północ oddalonej. Przez wieś B. przechodzi kol. żel. Karola Ludwika. Wieś ta posiada szkołę etatową. Właściciel większej posiadłości Adam ks. Sapieha. B. R.
Buszkowiczki, wieś, pow. przemyski, granicząca południowo-zachodnią stroną z Buszkowicami, leży także nad Sanem. Przestrzeń posiadłości większej: roli ornej 138, łąk i ogrodów 9, pastwisk 5, lasu 64; posiadłość mniejsza: roli ornej 168, łąk i ogr. 17, pastwisk 75, lasu 12 m. Ludności rzym. kat. 21, gr. kat. 280, izraelitów 7: razem 308. Wszystko co powiedziano powyżej o Buszkowicach dotycze także Buszkowiczek, z wyjątkiem, że ta wioska nie ma szkoły i że jest własnością kapituły rz. kat. obrządku w Przemyślu. B. R.
