analf. St. poczt. i gośc. Skalmierzyce o 1 kil., st. kol. żel. Ostrowo o 19 kil. Własność Lisieckiego. M. St.
Chotowa, wieś, pow. pilzeński, o 4 kilom. od Dębicy, w parafii rzymsko-katolickiej Straszęcin.
Chotowice, mylnie Chołowice, wieś, powiat przemyski, na prawym brzegu Sanu, przy ujściu potoku Kopia do tej rzeki, o 2 mile na zachód od Przemyśla. Przestrzeń posiadłości większej: roli ornej 159, łąk i ogr. 42, pastw. 12, lasu 474; posiadłość mniejsza: roli ornej 229, łąk i ogr. 20, pastw. 34, lasu 6 morg. Ludności rz. kat. 19, gr. kat. 216, izrael. 15: razem 250. Należy do rz. kat. par. w Krzywczu nad Sanem, gr. kat. w Olszanach. St. p. w miejscu. Właściciel większej posiadł.: Maurycy dr. Loewenthal. B. R.
Chotowiż, wieś, pow. klimowicki, st. p. w pobliżu Rosławia i Krzyczewa.
Chotówka, rzeka, bierze początek z lasów pod Chotowem, w pow. włoszczowskim, na półn. wschód od Włoszczowy, i ubiegłszy około 8 w. wpada do Czarnej naprzeciw wsi Komorniki. Br. Ch.
Chotówka, rzeka, dopływ Wety, zaczyna się w dolinie nazwanej Sieliszczew i za wsią Pirogowem wpada z Wetą do rz. Dniepru.
Chottschewke, Chottschow (niem.), ob. Choczewko, Choczewo.
Chotum, Chotum’ , wieś włośc. i drobnej szlachty, pow. ciechanowski, gm. Nużewo, parafia Sulerzysz i Przasnysz, nad strumieniem bez nazwy położone, ma 507 mk. (229 męż., 278 kob.), 57 dm. mieszk., kościół katolicki, dom modlitwy ewang., szkółka elem., kuźnia, 2 wiatraki i dom zajezdny. R. 1827 miał Ch. 19 dm., 166 mk. Dobra Ch. składają się z folw. Ch., z wsi Ch., Nowa wieś i Baraki Chotumskie. Ogólna rozległość wynosi m. 998; wś Chotum osad 37, gruntu m. 61; Nowa wieś osad 10, gruntu m. 301; wś Baraki Chotumskie osad 9, gruntu m. 59. A. Pal.
Chotumowo, wś, pow. płoński, gm. Błędówko, par. Cieksyn.
Chotycze, wś i folw., pow. konstantynowski, gm. Czuchleby, par. Niemojki. Posiadały cerkiew par. dla ludności rusińskiej, szkołę początkową. W 1827 r. było tu 27 dm. i 123 mk., obecnie liczy 26 dm., 318 mk. i 1518 m. obszaru. Ch. dobra mają 3056 m. obszaru i są własłością Seweryna Wężyka. Rz.
Chotyczyn, ob. Chorostek.
Chotyle, ob. Chotyzie.
Chotyłów, folw., pow. bialski, gm. Połoski, par. Piszczac. Jest tu stacya dr. żel. war. teres. i st. pocztowa, odległa o 174 w. od Warszawy. W 1827 r. było tu 10 dm. i 49 mk., obecnie Ch. liczy 13 dm., 137 mk. i 1055 morg obszaru. Położenie płaskie, gleba żytnia 1-ej klasy.
Chotyłub, Chotylub (z Hrymakami i Oserdkiem), wieś, pow. cieszanowski, leży śród piasków i lasów, nad potokiem Buszczak, oddalona o 1 milę na wschód od Cieszanowa. Przestrzeń posiadł. więk. roli orn. 433, łąk i ogr. 110, past. 130, lasu 1245; pos. mniej. roli orn. 935, łąk i ogr. 312, past. 146, lasu 1 morg. Ludność rzym. kat. 494, gr. kat. 448, izrael. 28: razem 970. Należy do rz. kat. par. w Podemszczyźnie. W tej wsi jest szkoła 1-klasowa. Właściciele posiadł. więk. Tytus Zarzycki, Józef Rogowski, Marya hr. Lanckorońska i Jan Krzyżanowski. B. R.
Chotyń (Fotyń?), wś, pow. rówieński, nad Słuczą, naprzeciw Mokwina, śród łąk żyznych lecz mskopołożonych, ma kaplicę katolicką parafii Bereźne. O wsi tej pisze p. T. J. Stecki w „Wieku“ (1879 Nr. 187): „Przez rzekę tylko od Chołop oddzielona leży wieś Chotyń, smutna w piaskach poleska osada; tej dzieje wspólne z Hubkowem i Chołopami; osadzona przez Marynę Daniłłowiczową około 1626 r., dzieli wszystkie późniejsze losy Siemaszkowej spuścizny. W 1754 r. dnia 31 grudnia, łowczy Mikołaj Lubieniecki, kiedy składał życzenia Nowego Roku księciu podstolemu Lubomirskiemu, otrzymał od niego przedugodne punkta na Chotyń. Podstoli znany był ze swej wspaniałomyślnosci, kiedy go aż potem dzieci w kuratelę wziąć musiały; niedrogo więc zapewne wieś ta pana łowczego kosztować musiała. Dotąd należy ta majętność do wnuki łowczego, Cecylii z Lubienieckich Omiecińskiej, wdowy po Jakóbie, marszałku gubernii wołyńskiej. „Chot“ w języku starosłowiańskim oznaczał kochanka, może więc nazwa tej wsi łączy się z jakiem miłosnem podaniem, którego wspomnienie zaginęło w pomroce dziejowej?“
Chotynia, wś i folw., pow. garwoliński, gm. i par. Górzno; w 1827 r. było tu 14 dm., 152 mk.; obecnie ma 49 dm., 316 mk. i 1948 m. obszasu. Dobra Ch. liczą 2127 morgów gleby żytniej i należą do Stanisława Grajbnera. Na gruntach tego majątku, w zabudowaniach dawnej karczmy przy trakcie warszawsko-lubelskim, urządzony został młyn parowy, zwany Karolin. T. Ł.
Chotynicze, wś, pow. piński, w 1 okr. policyjnym, przy trakcie policyjnym mińsko-pińskim, o 10 mil ol Pińska, o 14 w. od Kaczajki, przy drodze z Mińska do Pińska, śród ogromnych błot i lasów, w których żyją łosie, sarny, nawet niedźwiedzie. Ma 340 mk., cerkiew i st. poczt. Majątek ten pojezuicki obejmuje teraz 28,170 dzies. ziem i należy do hr. Potockiego. W Ch. jest zarząd gminny, do którego się zaliczają wioski: Ch., Wałkowicze, Małkowo, Łysin, Rozdziałowicze, Nowosiołki,
