Bielicą. 3.) Cz., rz., lewy dopływ Szeszuwki. 4.) Cz., rz., dopływ Supraśli z prawej strony, przyjmuje Kupiskę i kilka strug. 5.) Cz., ob. Jahorłyk. 6.) Cz., rzeczka, dopływ Wilii horyniowej, bierze początek w bagnach leśnych, należących do klucza płużeńskiego, przepływa przez lasy płużeńskie, krzewińskie, ostrogskie; między ws. Czerniwodą a Dorohoszczą wychodzi na piękne równe błonia i tu na wschód Ostroga, przy przedmieściu Mokra Wola, uchodzi do Wilii. 7.) Cz., rz., pow. bałcki, ma źródła powyżej wsi Cz., uchodzi z lewej strony do rz. Kulny. 8.) Cz., struga, pow. kamieniecki, ma źródła w słobódce Smotryczowieckiej, mija wsie Czarną, Białą i poniżej wsi Stefanówki uchodzi do Smotrycza. 9.) Cz., por. Czernia.
Czarna, 1.) potok w obr. Barwałdu górnego w pow. wadowickim, wypływa w płn. stronie tejże gm. koło folw. Czarnej, u płd. podnóża Mrowiej góry (382 m.); płynie łączkami między wikliną, przeważnie w kier. płd., a przerznąwszy bity gościniec kalwaryjsko-wadowicki, płynie wzdłuż niego na zach. i zabiera wody spływające z wzgórza Żarkami zwan. (527 m.); tworzy górny bieg rz. zwanej w średnim biegu Wielką rzeką, a w dolnym Kleczówką (ob.); dopływ Skawy. 2.) Cz., potok, wypł. w obr. gm. Czarnej w pow. grybowskim we wsch. jej stronie, w działach Beskidu lesistego z pod Stawiszy (745 m.); płynie na zach. korytem na półn. wydanem przez wś Czarną, a następnie przez gm. Śnietnicę i po 5 kil. biegu uchodzi do Białej dunajcowej. Srodek wsi 492 m. npm. Od płn. wznosi się nad nią wzgórze Homola, także Suchą górą zwane (707 m.). 3.) Cz., potok powstający z kilku znacznych strug spływających tak od płd. z działu beskidzkiego, Ostre zwanego (804 m.), jak od płn. z pod Jaworników (910 m.) w obrębie gm. Czarnej w pow. Lisko. Dobrze zasilony wodami górskiemi, potok Czarna przerzyna gościniec wiodący z Ustrzyk dolnych do Lutowisk; płynie na zach. doliną międzywzgórzystą, w której legła wieś Cz., poczem przechodzi w obr. gm. Rosolin, zwracając się na płd. zach. i we wsi Polanie zwraca się na zach. i płn. zach., mija wieś Wyrdne i Chrewt i uchodzi. z praw. brz. do Sanu; długość biegu 20 kil. Przyjmuje liczne potoki, między niemi Sokołówkę i Paniszówkę z praw. brz., a Ostry, Głuchy, Sołotwinę i Olchowiec z lewego brz. Br. G.
Czarna, 1.) potok w Prusach zach., ma swój początek między Karlikowem i Świecinem przy wiosce Sapała w pow. wejherowskim; płynie na płn., przyjmuje kilka strug ze wsch., pędzi młyn w Lisewie, mija Parskowo, obraca czarnowski młyn, w kierunku zach. przechodzi około Ostrowa jezioro ostrowskie i wpada w pobliżu wioski Karwień (Karwen) do Baltyku (między rz. Piaśnicą a Redą). Długość wynosi około 1 i pół mili. 2.) Cz., niem. Zarna, mała rz. w prow. pomorskiej, początek bierze przy wiosce Bahrenbusch; płynie najprzód w wielkim zakręcie z półn. na zach., płd. i wschód, przez co tworzy niemal całe koło; przyjmuje potem z północy strugę Glinkę i wpływa przy Landyczku do Gwdy (Küddow), gdzie z przeciwnej strony pruskiej uchodzi Dobrynka. Długość Cz. wynosi z zakrętem przeszło 2 mile, w prostym kierunku milę. 3.) Cz., po niem. dziwnie przekręcone na Zahne, mała rz. w Prusach Zachodnich; bierze swój początek w prow. pomorskiej około wsi Falkenhagen, płynie w kierunku połudn. pod Heinrichsdorf, przechodzi do pow. człuchowskiego w Prusach, przyjmuje z prawej strony strugę z pod Grabowa, mija wieś Pękuła (Pennkuhl), przyjm. po prawej drugą strugę z pod Brzeźnicy (Briesenitz), następnie znaczniejszą rzeczkę Białą (?Ball) przy Lustingshof, przychodzącą z pod Białoboru (Baldenburg) z Bielskiego jez. (Belzig See). Następnie płynie przez miasto Hamersztyn, które podobno nosiło pierwotnie nazwę Czarne (ob.) i uchodzi do rz. Gwdy (Küddow); długość Cz. wynosi około 3 i pół mili. Kś. F.
Czarna, rz., ob. Kacbacha.
Czarna buchta, wś, pow. sejneński, gmina i par. Krasnopol. Liczy 3 dm., 34 mk.
Czarna buda, wś, pow. maryampolski, gm. Gudele, par. Wejwery. Liczy 28 dm., 222 mk., odl. o 36 w. od Maryampola.
Czarnachowice, Czarnochowice, wś, pow. wielicki, o 3.8 kil. od Wieliczki, w par. kat. Wieliczka.
Czarna dąbrowa, wś włośc. w pow. wejherowskim, zawiera 6 włók, katol. 6, ewang. 34, domów mieszk. 3, par. Szenwałd. Odl. 12 kil. od Wejherowa. Kś. F.
Czarna-dąbrowa, 1.) niem. Dammerkau, wś, w pow. słupskim, na Pomorzu. 2.) Cz., niem. Czarndammerau, m., reg. koszalińska, pow. bytowski, na Pomorzu.
Czarna dolina, pow. dnieprowski, gub. taurydzkiej, st. p. w pobliżu Kachówki i Perekopu. Inaczej po prostu Czarna, od rzeki Czarnej.
Czarna góra, wś, pow. olkuski, gm. Rabsztyn, par. Olkusz. W 1827 r. było tu 11 dm., 78 mk. Br. Ch.
Czarnagóra, węg. Csarnagura, Feketyhegy, wś słowacka na Spiżu, w części podtatrzańskiej; rozległa się nad potokiem Grabką, płynącym ku północy i wpadającym z pr. brz. do Białki, tuż przy granicy nowotarsko-spiskiej. Graniczy: od zach. z Białką, od płn. z Trybszem, od wsch. z Łapszanką, a od południa z Jurgowem, od którego oddziela ją potok Bryjowski. Wzniesienie zabudowań nad Grab-
