na półn. zach. od m. Ostroga o 6 w. oddalona, nad brzegiem rzeki Horynia, niegdyś do dóbr ks. Ostrogskich należąca. Aleksander książę Ostrogski darował ją za zasługi dworzaninowi swojemu Wojnarowskiemu, od ss-ra którego w 1838 r. przeszła w ręcę Julii Krzyżanowskiej; lud wiejski trudni się rolnictwem i łowieniem ryb w Horyniu. Ziemia iłowata. 3.) Cz., wieś, pow. żytomierski, ma odlewalnie żelaza, st. poczt. i kaplicę katol. parafii Toporzyszcze. Tu urodził się Nicefor Czernichowski, zdobywca i wędrowiec syberyjski. Czyt. art. Dubieckiego w Tyg. Ill. z r. 1874 N. 358 i nast. Z. Róż., Kl. Przed.
Czerniak, wieś, powiat kolski, gm. Budzisław, par. Dęby szlacheckie. W 1827 r. było tu 11 dm. i 65 mk. Br. Ch.
Czerniak, gm. domin, pow. mogilnicki, 781 m. rozl.; 2 miejsc.: 1) Cz. wieś szlach., 2) Kopce karczma i dom szosowy; 5 dm., 100 mk., 23 ew., 77 kat., 54 analf. Stacya poczt. Kwieciszewo o 3 kil., stacya kol. żel. Mogilno o 7 kilom. M. St.
Czerniaki, wś, pow. przasnyski, gm. Krzynowłoga Wielka, par. Chorzele.
Czerniaków, wś nad Wisłą, z lew. brzegu, pow. warszawski, gm. Mokotów, par. Wilanów. Leży o 6 w. na płd. od Warszawy, w nizinie nadwiślańskiej, posiada dwa jeziora: jedno mające 20 mórg obszaru i 16 do 20 st. głębokości; drugie 4 morgi i 4 do 10 stóp głębokości. Oba zostają w podziemnej komunikacyi z Wisłą, jak tego dowodzi równoczesne wznoszenie się i opadanie wody. Cz. posiada kościół murowany, szkołę początkową, staranne gospodarstwo rolne i piękne bydło. W 1827 roku było tu 38 dm. i 500 mk.; obecnie ludność wzrasta szybko, ponieważ Cz. staje się poniekąd przedmieściem Warszawy. Cz. dawniej był siedzibą rodu Czerniakowskich h. Łada. Z tych Hińcza sprzedał Cz. w r. 1502 Mikołajowi Milanowskiemu. W krótce właścicielem Cz. zostaje Jędrzej z Zalesia Nałęcz Górski, mąż znakomity i wielce zasłużony, który tutaj osiadłszy, swego żywota dokonał w r. 1628. Ponieważ nie zostawił następcy, więc majątek przeszedł na wnuków po kądzieli, skutkiem czego odstąpiony został na rzecz skarbu i przyłączony do dóbr ujazdowskich, stanowiących osobny klucz pod Warszawą. W roku 1683 za szczególne zasługi dobra te darowane zostały Stanisławowi Herakliuszowi Lubomirskiemu, marszałkowi wielkiemu. Nowy dziedzic, uczony i nadzwyczaj pobożny, postanowił wznieść tutaj kościół i klasztor dla oo. bernardynów. I w r. 1691 założył kamień węgielny, a w trzy lata dzieło swoje ukończył. Otrzymawszy w czasie bytności w Rzymie, od Innocentego XI, kości św. Bonifacego męczennika, takowe w roku 1694 z wielką uroczystością sprowadził do Cz. i w tutejszym kościele pod wielkim ołtarzem umieścił. Od tego czasu odbywają się tu odpusty w dzień tego świętego, t. j. 14 Maja; a warszawianie, łącząc modlitwę z przechadzką, przez cały prawie miesiąc odwiedzają tutejszy kościół. Później Cz. wziął August II w dożywotnią dzierżawę,—i w tym czasie rozmaite tu odbywały się uroczystości i zabawy z wielkim przepychem i okazałością; tak np. był tu urządzony teatr włoski, koncerta i iluminacya z 20,000 lamp złożona. Lecz ze śmiercią tego króla wszystko się skończyło, a Cz. znów przeszedł do familii Lubomirskich, lecz żaden już z członków tej rodziny tu nie zamieszkiwał. W spadku familijnym dostała się ta wieś do Potockich, a od nich nabył hr. Wiktor Ossoliński, po śmierci którego w roku 1860 przeszła na własność jedynej jego córki Wandy, małżonki Tomasza Potockiego. Kazimierz Brodziński, który tu na odpuście poznał swą dozgonną przyjaciółkę, miejsce to ośpiewał w swoich poezyach. Kościół wystawiony w stylu toskańskim, posiada kilka pięknych obrazów, z daru znakomitych osób. Jest tu także obraz dość charakterystyczny w swoim rodzaju, z właściwemi podpisami, przedstawiający taniec śmierci. Wiernie opisał go miejscowy administrator ks. Solarski, który po przeniesieniu ztąd oo. bernardynów, zarządzał tutejszym kościołem. Dziełko napisane przez niego nosi tytuł: „Pamiątka z odpustu na św. Bonifacego w Czerniakowie pod Warszawą.“ Mieszkańcy Cz. prawie wszyscy dobrze się mają, dzięki blizkości Warszawy, gdzie wszystkie produkta jak najwcześniej dostarczając, za dobre pieniądze sprzedają. Por. opis i rysunki Cz. „Kłosy“ t. XVII, str. 237 i „Pamiątka z Cz.“ przez Jana Warmińskiego. Warszawa 1861 r. Dobra Cz., składające się z fol. Cz., tudzież wsi Cz. i Siekierki, zostały nabyte w drodze spadku w r. 1866 przez Wandę hr. Potocką, za rs. 150,000. Rozl. wynosi m. 844, a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 255, łąk m. 334, pastwiska m. 84, wody m. 42, las m. 39, nieużytki i place m. 90. Budyn. mur. 5, drew. 28; gospodarstwo dwupolowe. Wieś Cz. ma osad 45, gruntu m. 630; wieś Siekierki osad 18, gruntu m. 162. A. Pal. i Del. Kal.
Czerniakowizna, wś, pow. suwalski, gm. Pawłówka, o 10 w. od m. Suwałk; osad 33. Przestrzeń mórg nowopol. 840; ludnosci wyzn. katol., mówiącej narzeczem mazurskiem, osób 270. Wieś położona przy ogromnem jeziorze Okoniew, w którem, pomiędzy innemi rybami, poławia się sielawa i stynka. Mieszkańcom służy prawo bezpłatnego rybołóstwa przy brzegach. Jezioro Okoniew przedstawia oryginalny widok: leży jakby w kotle, otoczone wyniosłemi brzegami, a nigdzie ani źdźbła trawy
