Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/921

dawska, Witoldów i Swierczów, tudzież wsi D. widawska, Swierczów i nomenklatury Kobylarnia; od Piotrkowa w. 49, od Łasku w. 21, od Widawy w. 2, od rz. Warty w. 3. Nabyte w r. 1860 za Rs. 70,350. Rozl. wynosi m. 2080, a mianowicie: fol. D. widawska, gr. orne i ogrody m. 660, łąk m. 140, pastwisk m. 64, lasu m. 248, nieużytki i place m. 56; razem m. 1167. Płodozmian 8-polowy. Bud. mur. 2, drewn. 13. Folw. Witoldów gr. orne i ogrody m. 190, łąk. m. 1, wody m. 23, nieuż. i place m. 17; razem m. 228. Płodozmian 5-polowy. Bud. drewn. 4. Folw. Świerczów grunta orne i ogrody m. 204, łąk m. 49, pastw. m. 94, lasu m. 197, nieużytki i place m. 12; razem m. 581. Płodozmian 7-polowy. Bud. drew. 4. Pokłady marglu gliniastego i wapiennego. Wieś D. widawska osad 51, gr. m. 536; wś Swierczów osad 21, gruntu m. 214; nomenklatura Kobylarnia osada 1, gruntu m. 12. 42.) D., wieś i folw., pow. noworadomski, gm. i par. Dąbrowa, na lewo od drogi z Kłomnic do Koniecpola. Ma kość. paraf. i urz. gm. W 1827 r. D. liczyła 48 dm., 319 mk., obcenie ma 84 dm., 740 mk. Gm. D. należy do s. gm. okr. VI w Soborzycach, st p. w Sw. Annie, liczy 4258 mk. Par. D., dek. noworadomski, liczy dusz 2897. O kościele paraf. pierwsza wzmianka jest w r. 1464. Kościół był drewniany, z modrzewia, który gdy z powodu starości chylił się ku ruinie, r. 1554 Stan. Dąbrowski archidyakon gniez., kanonik krakowski, dziedzic dóbr Dąbrowa i proboszcz tejże paraf. nowy z cegły w formie krzyża z wieżą w pośrodku dachu swym kosztem wystawił. Z powodu niestaranności proboszczów, którzy tu nie rezydowali, znakomite to dzieło fundatora wkrótce znalazło się w opłakanym stanie, jakto pokazuje się z wizyty 1729 r.: „kościół chyli się ku upadkowi, w ścianach są szczeliny i rysy, dzwonnica dosyć ozdobna, prawie zrujnowana. Kopuła na środku kościoła dla braku należytego przykrycia narażona na wszelkie zmiany powietrza, tylko oczekuje upadku. Zabudowania plebańskie również spustoszone. Tak nędznemu stanowi kościoła, sławny dobrodziej a raczej drugi fundator Stanisław Oszczewski, kanonik kielecki, proboszcz Dąbrowy († 1787) zapobiegł. Mąż ten pobożny wieżę i kościół blachą miedzianą pokryć kazał, mur ponaprawiać i wewnątrz pięknie wymalować, chór, organy, chrzcielnicę albo nowe sprawił, albo też poodnawiał. Cmentarz kościelny płotem z kamieni ciosanych z żelaznemi kratkami otoczył, tamże 14 kapliczek z wizerunkami Drogi Krzyżowej umieścił i tamże to nabozeństwo za pozwoleniem zwierzchności duchownej zaprowadził. Domostwa proboszczowskie ponaprawiał i wielu jeszcze innemi przedmiotami kościół obdarzył. Lucyan Teofil Stecki proboszcz obecny Dąbrowy wyrestaurował wieżę i nowe obrazy przez Adryana Głębockiego, malarza, wykonane, w ołtarzach poumieszczał. Na cmentarzu dla zmarłych znajduje się kapliczka murowana pod tyt. św. Joachima, kosztem Wojciecha Dąbrowskiego, kasztelana wieluńskiego, r. 1605 wystawiona, w której odbywa się święto tytułu kaplicy św. Joachima. Dobra D. składają się z folw.: Dąbrowa, Maluszyce, Rogaczew, Olbrachcice, Knieja z nomenklaturą św. Anna i osada leśna Bocian, tudzież wsi: Dąbrowa, Lipie, Olbrachcice, św. Anna; od Piotrkowa w. 60, od Radomska w. 24, droga bita przechodzi przez terytoryum dóbr, od Kłomnic w. 17, od rzeki Warty w. 9, od rzeki Pilicy w. 10. Nabyte w r. 1865 za rs. 204,000. Rozl. wynosi m. 4982 a mianowicie: folw. Dąbrowa grunta orne i ogrody m. 329, łąk m. 547, pastw. m. 533, lasu m. 579, nieużytki i place m. 34: razem m. 2023. Płodozmian 5 i 10-polowy, bud. mur. 21, drew. 3. Folw. Maluszyce grunta orne i ogrody m. 232, łąk m. 74, pastwisk m. 25, lasu m. 522, nieużytki i place m. 21: razem m. 874, płodozmian 9-polowy, bud. mur. 2, drew. 2. Folw. Rogaczew grunta orne i ogrody m. 322, pastw. m. 1, lasu m. 159, nieużytki i place m. 11: razem m. 493, płodozmian 10-polowy. Bud. mur. 8, drew. 3. Folw. Olbrachcice grunta orne i ogrody m. 341, łąk m. 69, lasu m. 11, nieużytki i place m. 20, razem m. 441, płodozmian 11-polowy. Bud. mur. 11, drewn. 3. Folw. Knieja i św. Anna grunta orne i ogrody m. 269, łąk m. 134, pastw. m. 96, lasu m. 611, nieużytki i place m. 41: razem m. 1150, płodozmian 10-polowy. Bud. mur. 12, drew. 8. Gorzelnia, browar, młyn, tartak, pokłady torfu i marglu w niektórych miejscowościach. Wieś Dąbrowa osad 88, grun. m. 690; wś Lipie osad 10, grun. 300; wś Ś. Anna osad 65, gr. m. 556. 43.) D., fol., pow. noworadomski, par. Chełmo, gm. Masłowice, należy do dóbr Chełmo (ob.), ma 17 mk. 44.) D., pow. noworadomski, gm. Brudzice, par. Lgota Wielka. 45.) D., pow. noworadomski, gm. Przerąb, par. Chełmo. 46.) D., pow. noworadomski, gmina Dmenin, parafia Kodrąb, parafia ewang. Dziepułć. 47.) D., powiat brzeziński, gm. Łaziska, parafia Tomaszów. 48.) D., pow. brzeziński, gm. Popień, par. Jeżów. 49.) D., pow. brzeziński, gm. i par. Będków. 50.) D., pow. będziński, gm. Olkusko-siewierska, par. Będzin. R. 1827 było tu 11 dm. i 201 mk. 51.) D., pow. będziński, gm. Wojkowice kościelne, par. Będzin. R. 1827 było tu 61 dm. i 157 mk. 52.) D. górnicza, ob. osobny artykuł (następujący.). 53.) D., kol., pow. kozienicki, gm. Policzna, par. Gródek, st. p. Zwoleń, o 18 w. od Kozienic, 180 m. rozl. 54.) D. kochanowska, folw., pow. radomski, gm. i par. Wieniawa, o 26 w. od Radomia, 1 dm.,