nicy gub. smoleńskiej, długa 14 i pół wiorst, płytka.
Dołhy, 1.) potok górski w Beskidzie lesistym, w obr. gminy Libuchory, w pow. Turka, wytryska po północnej stronie połogiego wzgórza Klewą (856 m.) zwanego, między nim a wzgórzem Harasymowatem (900 m.); płynie łąkami na wschód, opływając Klewę od północy i półn. wschodu. Wpada pod Okruhlą (921 m.) z lew. brzegu do Libuchory, dopływu Stryja. Długość biegu 4 kil. 2.) D., potok, nazwa górnego biegu rzeki Kamionki (ob.), wpadającej do Bugu w Kamionce Strumiłowej.
Dołhy Prystyn, ob. Długa Przystawa.
Dołki, wieś, pow olkuski, gm. i par. Kroczyce.
Dółki, niem. Dolken, 1.) wieś włośc., własność miasta Chełmna, pow. chełmiński, par. i poczta Chełmno. Szkoła ewang. w miejscu, dzieci katol. 4, ewang. 18. Obszaru ziemi 393 m., budynków 24, domów mieszk. 23, kat. 31, ewang. 91. 2.) D., wieś w pow. oleckim.
Dołkihut, starodawna puszcza nad Niemnem pod Kownem, szła wdół Niemna i sięgała ogromnej puszczy kowieńskiej. Istniała przed dwoma wiekami jeszcze (Tyg. Ill. t. X. 64 r. 338.)
Dołkitany, okolica szlach., pow. trocki, 1 okr. adm., o 16 w. od Trok, przy trakcie merecko–wileńskim, w parafii starotrockiej; 4 dm., 16 mk. (1866). R. 1850 Kucewicz i Bożyczko mieli tu 730 dz. gruntu.
Dołmatow, miasto w gub. permskiej, pow. szadryński, 4337 mk., 2529 w. od Petersburga, a 524 od Permu odległe. St. poczt.
Dołmatowszczyzna, wieś i dobra ziemskie w środku pow. nowogródzkiego, przy drodze wiodącej z Mira do Nowogródka, w 3 okr. wojskowym (horodyszczańskim), w 4 okr. sądowym, gleba wyborna pszenna. Większa D. jest dziedzictwem Wierzbowskich i ma obszaru przeszło 682 m.; mniejsza D. należy do Gizbertów i zawiera przeszło 277 m. Al. Jel.
Dółmierz, ob. Donimierz.
Dołnica, zaśc. pryw., pow. wileński, 3 okr. adm., mk. kat. 9, 1 dom (1866).
Dołobów, Dołubów, wieś, pow. Rudki, leży nad rzeką Strwiążem, o 3 kil. na zachód od ujścia tegoż do Dniestru, o 7.5 kil. na południe od Rudek, w niskiej, mokrej, bagnistej okolicy, o 4 kil. na wschód od gościńca rządowego, prowadzącego z Rudek do Sambora. Przestrzeń pos. więk.: roli ornej 105, łąk i ogr. 1048, pastwisk 32, lasu 818; pos. mniej.: roli ornej 232, łąk i ogr. 22, pastw. 82, lasu 13 m. Ludności rz. kat. 95, gr. kat. 165, izrael. 13: razem 273. Należy do rz. kat. parafii w Rudkach, gr. kat. par. w Nowosiółkach. W tej wsi jest kasa pożyczkowa z funduszem zakładowym 92 złr. Właściciel więk. posiadłości Ludwik Skrzyński. Celem odwrócenia Dniestrowych wód od Koniuszek, gdzie się dawniej łączył Dniestr ze Strwiążem pod prostym kątem, wyrznięto kanał przez samborskie błota. Kanał ten, Dołubowskim zwany, poczyna się od Hordyni i powraca znów do Dniestru pod Dołubowem, zajmując przestrzeń około pięciu tysięcy sążni, lecz nie odpowiedział zupełnie ani celowi, ani oczekiwaniu. Udało się wprawdzie za pomocą jego odwrócić koryto Dniestru od Koniuszek i zapobiedz pionowemu zetknięciu się wód obudwu tych rzek. Lecz gdy kanał poprowadzono wyższym poziomem doliny, rozlewają się z niego wody ku niższym obszarom, a miejsca, które dawniej nie przystępne były nawet dla największych powodzi, stoją dziś pod wodą za lada wezbraniem Dniestru. B. R., W. Pol.
Dołocze, wieś, pow. ostrogski, na połud. m. Ostroga o 18 w. oddalona, położona nad rz. Wilią i składa się z kilkunastu domków. Naprzeciw wioski od północy ku górze jest las starodrzew i widać jeszcze ziemne wały; jak podanie niesie był tu zamek murowany a obok zamku mieściła się wieś D. W archiwum nowomalińskiem jest pergamin donacyjny od Świdrygiełły, dworzaninowi swemu Joło-Malińskiemu za wierne usługi nadający na wieczne czasy następne sioła: Głuchy z zamkiem (dzisiejszy Nowomalin), Lachów, Bołotkowce, Kamionkę, Stojło, m. Kuniów, wieś Dołocze z zamkiem, Stepanówkę i Bołożówkę. Wieś D. przeszła później do ks. Jabłonowskich i dotąd w ich ręku pozostaje. Ziemia piaszczysta i liche daje ziarno; lud trudni się rolnictwem, wypalaniem smoły i dziegciu, oraz ciosaniem belek. Z. Róż.
Dołośce, mko i wieś, pow. siebieski, o 35 wiorst od Siebieża, z zarządem gminy 848 dusz liczącej i cerkw. praw., własność Zofii Zabiełłowej (dawniej Jesmanów, Szczyttów, Ulanowskich), 9645 dzies. ziemi. Do D. należy folw. Jezierzyszcze.
Dołosieki, wieś, pow. lipnowski, gmina Obrowo, par. Osiek.
Dołosy, wieś, pow. newelski, z cerkwią prawosł., własność K. Trupczyńskiego; 1346 dz. ziemi.
Dołoszczana, st. poczt. przy trakcie wiodącym ze st. dr. żel. Borkowicze do Rzeżycy, w gub. witebskiej.
Dołoteckie, wieś, pow. berdyczowski, nad rz. Zbarażowką, wpadającą do rz. Rosi, o 5 w. do m. Dżunkowa, a o 14 w. od m. Pohrebyszcz. Wioska rozdzielona rzeką na dwie połowy; po lewej stronie rzeki właściwe Dołoteckie, należące do berdyczowskiego powiatu. Ma mieszkańców 343 prawosł., 57 katol. Cerkiew
