Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 2.djvu/185

This page has been proofread.

cnie liczy D. obszaru ziemi 3773 m., budynków 110, domów mieszk. 47; katol. 367, ewang. 56. Roku 1880 otworzono nową agenturę pocztową. Kś. F.

Drzykowa i Rdziostowa, przysiołki Chełmca.

Drzykozy, folw., pow. łęczycki, gm. i par. Mazew, dm. 6, mk. 53, roli ornej m. 180, włościańskiej m. 5. W. W.

Drzymałów, osada leśna, pow. miechowski, gm. Racławice, par. Kalina Wielka. Należy do dóbr Śladów. Br. Ch.

Drzypol albo Drzyżypol, nad Strwiążem, przysiołek Czaplego.

Dszadowen (niem.), ob. Dziadowo.

Dsziubiellen (niem.), ob. Dziubiele.

Dub, ob. Dąb i Dup.

Dub, Dubie, wieś, pow. tomaszowski, gm. Kotlice, par. Dub, Posiada kościół par. drewniany i cerkiew dla ludności rusińskiej. Cerkiew tę erygował 1691 r. Adam Kazimierz z Mirowa Myszkowaki, starosta tyszowiecki. Miała filią we wsi Zubowice. Kościół katol. i parafią erygował 1544 r. Dubieński, dziedzic D. Przez lat blisko 70 był ten kościół kalwińskim. R. 1628 Aleksander Myszkowski dziedzic D. wznowił erekcyą i oddał kościół franciszkanom zamojskim, którzy atoli 1636 r. zrzekli się tego beneficium. Wieś D. ma też szkołę początkową, 774 mk. W 1827 r. liczono tu 94 dm., 721 mk. Parafia D. dek. tomaszowskiego 2377 dusz liczy. Dobra D., własność Edw. Koseckiego, składają się z folwarków: D., Rudki i Michałówka, attynencyi Swaryczów i wsi D., od Lublina w. 95, od Tomaszowa w. 38, od Tyszowiec w. 10, od drogi bitej w. 10, od Jarosławia w. 108, od rzeki Buga w. 25. Rozległość dworska wynosi m. 2850, a mianowicie: folw. D. grunta orne i ogrody m. 760, łąk m. 438, pastwisk m. 156, wody m. 25, lasu m. 492, nieużytki i place m. 44: razem m. 1915. Budowli mur. 5, drew. 33. Folw. Michałówka grunta orne i ogrody m. 327, łąk m. 87, nieużytki i place m. 11: razem m. 425. Budowli drew. 12. Folwark Rudki grunta orne i ogrody m. 443, łąk m. 67: razem m. 510. Budowli drew. 2. Attynencya Swaryczów bud. drew. 4. Gorzelnia, dwa młyny wodne i pokłady torfu. Wieś D. osad 109, gruntu m. 1412. A. Pal., Br. Ch.

Dub, ross. Dubo, jez. w zach. stronie pow. lidzkiego, dł. na 4, szer. na 1 w., mające na dnie podług opowiadań rybaków bezdenne jamy. D. ma brzegi niskie i błotniste; porosłe miejscami lasem; woda na wiosnę podnosi się w. niem od 5 do 8 st. Jest to jedno z największych jeziór powiatu. Ztąd bierze początek dopływ lewego brzegu Mereczanki rzeczka Ułła.

Duba, wieś, pow. Dolina, wieś górska leżąca nad rzeką Dubą, dopływem Czaczawy, oddalona od Doliny na południowy wschód o 18 kil. w linii powietrznej; by zaś istotnie dojechać z Duby do Doliny trzeba kołować na Rożniatów i w takim razie robi się około 30 kil. drogi; od Rożniatowa oddaloną jest o 8 kil. na południe, od Perehińska oddaloną jest w lini powietrznej o 4 kil. na północ, rzeczywiście o 8 kil. drogi, południową stroną dotyka ta wieś już gór głębokich, odwiecznemi pokrytych lasami. Przestrzeń pos. więk.: roli ornej 137, łąk i ogr. 77, pastw. 2, lasu 638; posiadł. mniej.: roli ornej 359, łąk i ogr. 556, pastw. 202, lasu 11 m. Ludności gr. katol. 709, izrael. 22: razem 731. Gr. kat. parafią ma w miejscu, obejmującą filią Rypne z 583 gr. kat. wyznania i należącą do dek. perehińskiego. W tej wsi jest szkoła niezorganizowana o 1 nauczycielu. Należy do dóbr fundacyi St. hr. Skarbka. B. R.

Duba, osada należąca do Kosowa, pow. kartuski, par. Przodkowo, st. p, Kartuzy. Kś. F.

Duba 1.) rzeka, prawy dopływ Czeczwy (ob.). Nastaje w obrębie gminy Duby, w powiecie dolińskim, z połączenia dwóch potoków Dubszarki i Lecówki, koło folwarku dubskiego Słobódką zwanego. Od połączenia płynie na wschód, dość obszerną dolinką, zwartą od północy znacznem wzgórzem Ożenowatą (710 m. pom. wojsk.), a od południa Homotówką (739 m. pom. wojsk.). Przyjąwszy od prawego brzegu potok Rypne, we wsi Dubie zwraca się na północ; odtąd dolina od prawego brzegu rozszerza się znacznie, łącząc się z doliną rzeki Łomnicy; lewy brzeg Duby przypiera do podnóży wzgórz, tworzących dział wodny między Dubą a Czeczwą, na których stokach legły, wsi Kniażowskie, Janówka, Jasienowiec. Kończą się one nad Rożniatowem lesistym wzgórzem Batynem (425 m.). Oprócz tego zrasza gminę Cieniawę, gdzie z lew. brz. przyjmuje potok Cieniawkę; następnie opływa Rożniatów od wschodu, a pod Swaryczowem, gdzie dolina jego z doliną Czeczwy się łączy, wpada do Czeczwy z pr. brzegu. Długość biegu od połączenia się potoków 17 kil. Z prawego brzegu przyjmuje potoki Rypne i Radową, z lew. brzegu Cieniawkę i Smerekę z Jasienowcem. Między Dubą a Łomnicą rozpościerają się obszerne moczary, zwane błotami nadłomnickiemi, także rożniatowskiemi i kałuskiemi. 2.) D., ob. Dupa. Br. G.

Dubaniowice, wieś, pow. Rudki, leży na północ od Rudek o 5.6 kil., a na zachód od Hoszan o 2 kil. Przestrzeń pos. więk.: roli ornej 347, łąk i ogr. 57, pastw. 6, lasu 258; pos. mniej.: roli ornej 1036, łąk i ogr. 181, pastw. 39, lasu 1 m.; domów 137. Ludności rz. kat. 65, gr. kat. 658, izrael. 87: razem 810. Należy do rz. kat. parafii w Milczycach, gr.