i ogr. 76, pastw. 19 m. Położenie płaskie, gleba żytnia. Własność Alf. hr. Potockiego. 4.) D. ob. Dębna. M. Ż. S., Br. G.
Dębno, domin., pow. pleszewski, nad Wartą, 4912 morg. rozl.; 5 miejsc.: 1) D., 2) folw. Góry, 3) Lutynia, 4) Franciszków, 5) Wygoda; 26 dm., 474 mk., 82 ew., 389 kat., 207 analf. Kościół paraf. należy do dekanatu nowomiejskiego. Stac. poczt. Nowe Miasto (Neustadt an der Warthe) o 5 kil.; stac. kol. żel. Żerków o 4 kil. D. należało w wieku XV i XVI do rodziny Kotów, herbu Doliwa, Pampowskich i Roszkowskich; w wieku XVII do Radomickich, a następnie do hr. Mycielskich. Przez lat kilkanaście istniał tam staraniem hr. Stanisława Mycielskiego w wieku b., zakład hydropatyczny. Z pomników w kościele przechowanych znajdują się się dwa kielichy, jeden z herbem Doliwa, Kotów, drugi z herbem Gozdawa, Pampowskich, z XV i XVI wieku. Ztąd pochodził Wincenty Kot, uczony teolog z wieku XV, nauczyciel synów Władysława Jagiełły, Władysława i Kazimierza. 2.) D., wieś, pow. poznański, 15 dm., 173 mk., 12 ew., 161 kat., 63 analf. Stac. poczt. Stęszewo o 3 kil., st. kol. żel. Mosina o 18 kil. 3.) D., kolonia, pow. poznański, 11 dm., 125 mk., 26 ew., 99 kat., 45 analf. Stac. poczt. Stęszewo o 2 kil., st. kol. Mosina o 15 kil. 4) D., folw., pow. poznański, ob. Chmielnik. 5.) D., domin. i wieś, pow. wyrzyski, 4684 morg. rozl., 2 miejsc.: 1) D., 2) folw. Zdroje; 17 dm., 344 mk., 12 ew., 332 kat., 134 analf. Stac. poczt. w Łobżenicy (Lobsenz) o 9 kil., st. dr. żel. Nakło (Nakel) o 20 kil. Własność Adolfa Koczonowskiego. 6) D., wieś, pow. mogilnicki, 19 dm., 150 mk., 70 ew., 80 kat., 27 analf. Stac. poczt. i kol. żel. Mogilno o 12 kil. M. St.
Dębno, os. należąca do Skarlina, pow. lubawski, par. i szkoła Skarlin, poczta Biskupiec. Budyn. 5, domy mieszk, 2, katol. 13. Kś. F.
Dębno Niemieckie, niem. Deutsch-Damno, wś i folw., pow. mielicki, na samej granicy w. ks. p., st. p. Rawicz, par. Korzeń, ma wielką cegielnię. F. S.
Dębnowola, 1.) wś, pow. grójecki, gm. Konary, par. Ostrołęka. 2.) D., wś, pow. grójecki, gm. Borowe, par. Przybyszew. R. 1827 było tu 34 dm. i 259 mk. Br. Ch.
Dębocha, os., pow. koniński, gm. Władysławów, par. Russocice.
Dębogóra, 1.) wś, pow. poznański, 14 dm., 159 mk., 29 ew., 130 kat., 73 analf. Poczta i st. kolei żel. w Kobylnicy (Kobelnitz) o 6 kil. 2.) D., domin. i wś, pow. szubiński; 4284 mor. roz., 10 dm.; 145 mk., 32 ew., 113 kat.; 63 analf. Stac. poczt. Chcynia (Exin) o 5 kil., st. kol. żel. Nakło o 18 kil. 3.) D., niem. Eichberg, leśnictwo i karczma, pow. szamotulski, ob. Ćmachowo. M. St.
Dębogóry, Dębogóra, niem. Eichenberg, szlach. wś włośc., pow. kościerski. Obejmuje ornej ziemi 967 m.; kat. 48, ewang. 115, domów mieszk. 16. Parafia i szkoła w Niedamowie. Odległość od Kościerzyny 1½ mili. Poczta w Kościerzynie. Kś. F.
Dębogórze, wś obszerna, śród żyznej oksywskiej kępy, pow. wejherowski. Istnieje od najdawniejszych czasów. R. 1210 księżniczka Świnisława, żona Mestwina I, podarowała ją wraz z całą kępą na fundacyą klasztoru pp. norbertanek w Żukowie. Roku 1224 syn jej Świętopełk II, odmieniając wolę matki, zapisał tę wieś ulubionym oo. cystersom w Oliwie. Ztąd powstał długi spór między obu klasztorami o tę wieś, jako i o całą kępę. Dopiero w r. 1316 przyszła do skutku ostateczna ugoda, podług której D. zatrzymali cystersi. Ojcowie jednę część wioski obrócili na folwark, drugą wydali na czynsz osadnikom. Także i teraz po sekularyzacyi rozróżniamy podwójną wioskę. 1) folwark, wydany przywilejem z d. 28 maja 1789, obejmuje jednę pańską posiadłość, 2 ogrodników, ornej roli 41 włók, kat. 122, ewang. 32, domów mieszk. 8. 2) wś włośc., zwana teraz po niem. Eichenberg, zajmuje 18 posiadłości gburskich, 21 ogrodników, 92 włók, katol. 428, ewang. 40, domów mieszk. 37. Dla obudwu jest par. Oksywie, szkoła w miejscu, poczta Zagórz. Odległość od Wejherowa 2½ mili. Kś. F.
Dębołęka, 1.) wś i folw. nad strugą Żeglinną, obok szosy sieradzko–złoczewskiej, pow. sieradzki, gm. Barczew, par. Brzeźno, odległe od Sieradza wiorst 7; przestrzeni morg 976, z tego w posiadaniu dworu morg 900, t. j. 326 m. roli ornej, 50 m. łąk, 600 m. lasu, własność Białockich. Włościanie, osad 28, mają gruntu 64 m. Do folw. D. należy karczma Tumidaj, 25 mk., 12 m. gruntu, o 11 w. od Sieradza. W samej D. jest 203 mk. 2.) D., wś i folw., pow. nieszawski, gm. i par. Piotrkowo. Roku 1827 liczyły 10 dm. i 68 mk. Folw. D. z wsią t. n., od Warszawy w. 210, od Nieszawy w. 31, od Brześcia kujawskiego w. 28, od Radziejowa w. 11, od Sompolna w. 10, od Włocławka w. 48, od rz. Warty w. 21. Nabyte w r. 1873 za rs. 27,458. Rozl. wynosi morg 753, a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 468, łąk m. 154, pastwisk m. 46, lasu m. 41, nieużytki i place m. 28. Płodozmian zaprowadzony 7 i 9-polowy. Budowli drew. 6; pokłady marglu i torfu, które eksploatuje się, i cegielnia. Wś D. osad 13, gruntu m. 12. A. Pal. i J. K.
Dęboróg, folw., pow. wągrowiecki, ob. Tunowo.
Dęborzeczka, wś, pow. opoczyński, gm. Studzianna, par. Kraśnica. R. 1827 było tu
