Page:Progreso - 1a yaro.pdf/249

This page has not been proofread.
235
BIBLIOGRAFIO

ol unu Societo nacia) alcentrigos la voĉdonojn por la elekto de la Delegitoj. Ĉi tiuj decidos mem pri la maniero por baloti la Akademion.

La Hon. Prez. :
A. Michaux.
La Prezidanto :
M. Duchochois.
La Sekretario :
M. Derveaux. »

So Sentis traktas Pri akuzativo kaj pri evo’uo. Il sakrifikas la akuzativo por direkto: « Mi kredas, ke oni ne povas citi en la tuta esperanta verkaro unu frazon, kiu ne estus klara sen la direkta akuzativo ». Yen atesto di tre kompetenta Esperantisto! Sed il opinionas, ke « la komplementa akuzativo estas nepre konservinda ». Pro quo? Omna linguisti deklaras, ke la akuzativo esas tute neutila; li montras, ke ol neplu existas en la romanala lingui ed en angla, ke en germana ol diferas de la nominativo nek en la pluralo, nek en la feminalo, nek en la neutro, tale ke ol esas neutila cirke 5 foyi ek 6; ke en rusa ol esas preske tam malofta; e li konkluzas, ke la akuzativo esas nur arkaismo jenanta, quan la evoluco tendencas supresar. Tala esas la vera relato inter « akuzativo » ed « evoluco ». Cetere, So Sentis konfesas, « ke se komercistoj aŭ laboristoj ne uzos la akuzativon, ili tamen estos tre hone komprenataj. » Nu! kad ili ne esas la max multa interesati? E se li bone komprenesas, kad la ceteri ne same komprenesos? Yes! sed So Sentis esas delikata literaturisto, mem prizata poeto, e pro to il rigretas l’ akuzativo, qua permisas tanta bela inversigi! Domaje, ke ta sama inversigi esas la teroro di la meze instruktiti! La questiono esas do ica : Kad la LI. esas destinata a la mezinstruktiti od a la literaturisti? On savas, qua esas nia respondo; ed on vidas samtempe, ke ni laboras por la max granda difuzo di la LI., e ke la konservemi havas kontre aristokratala prejudiki. Cetere, ni rimarkigos a nia bona samideano, ke ni konservas l’ akuzativo segunvola, precize por la inversigi tante kara a la literaturisti.

Belga Sonorilo (7a Junio) finas la longa seryo de artikli, quan ol konsakris a la grava questiono di la Derivado en Esperanto. La lasta artikli traktas la Kompozado, segun Ido e So Couturat. Ol anuncas, ke ol examinos aparte la cetera propozi di Ido. Ed ol konkludas per la sequanta grava vorti :

« Se la Esperantistaro estus sufiĉe imstruita per ĉiuj siaj organoj kiel estas instruitaj la gelegantoj de Belga Sonorilo, estas nedubebla ke ĝi estus farinta ĉion por alveni al interkonsento kun la Delegacio. Kaj forsan ni estus povintaj sukcesi kun la nuna Esperanto post akcepto kaj radikala aplikado de la reguloj pri deveno.

« Ni plene konscias, ke ni ĉion faris por montri al la Esperantistaro, kie estis la taŭga vojo, ni varme deziras ke, laŭ propono de frato Izidoro, la Esperantistaro elektu sian « Akademion » vere leĝan, kiu — ni tion diris kaj ripetas — povus redoni, al la Esperantistaro, ĝian konscion kaj ĝian kapablecon pri sana diskutado, kaj interkonsenti kun la Delegacio.