quanta, quante, tanta, tante, tala, tale estas same korelativaj kaj pli internaciaj? »
Ni citez ankore la frazo sequanta, quan l’ autoro skribas en EP. ed en ES. por komparar li pri klareso : « Ĉiu homo havas ĉiam ian deziron, kaj neniam ekzistos tia, kies ĉiuj postuloj estos plenumitaj ». — « Omna homo havas sempre ula deziro, ed nultempe existos tala, di qua omna postuli esos plenigita ».
L’ autoro diskutas pose la utileso di l’ akuzativo : « La reguloj pri aplikado de akuzativo plenigas multajn paĝojn en niaj lernolibroj aŭ verkoj dediĉitaj speciale al sintakso. Malgraŭ tio[1] oni ĉiam denove legas demandojn, ĉu en tiu aŭ jena okazo (ekz. post kiel) oni devas uzi akuzativon aŭ ĝin ne uzi[2] ».
Il konkludas, ke l’ akuzativo esas ulila por indikar la rekta komplemento en kazo di inversigo; sed ke ol esas tute superflua por indikar la direkto e movo, quan expresas specale la prepoziciono ad (la dativo, quale il dicas).
Belga Sonorilo facas la simpla deklaro sequanta : « Ĉar kelkaj ĵurnaloj kaj cirkuleroj intencas enkonduki disputojn kaj diskutojn sur la persona kampo, ni denove deklaracias, ke Belga Sonorilo restas sur la lingva kampo, kiun ĝi libere elektis ».
Ni povas nur aprobar e laudar ta konduto, exakte konforma a ta di Progreso. On trovos do (segun la justa rimarko di Espero Katolika) la ciencala e serioza diskutado nur che la reformemi, e che la konservemi nur malnobla shikani e diskutachi, malaminda personala ataki, akuzi, kalumnii, rakonti di pordistino; fine omna malestiminda procedi. To max bone montros a la senpartia publiko, ube esas la verajo.
A kelka jurnali, qui audacas boikotar ol, Belga Sonorilo simple respondas : « Sankta afero! Blindigu vian legantaron ».
La Suno Hispana (aprilo) furnisas bonega, belega exemplo di l’ absurdeso di la sufixo -uj aplikata ad omna landi. On parolas pri « Don Kiĥoto de Manĉujo ». Quon significas hike la -ujo? Kad la habitanti nomesas Manchi? Tute ne, nam en la sequanta lineo ni lektas : « la Manĉuja junkro », vice la « Mancha ». Kad ne esas evidenta, ke la lando devas nomisar Mancho, e la habitanti per nomo derivita, Manch-ano? — En la sama artiklo : senutile vice neutile; malŝatmoke, logogrifo, vice ironie o satire. Fine, « Dio ankaŭ havas siajn gajojn, kaj tiuj tri geniuloj estas tri gajoj de Dio ». L’ autoro volis o devis dicar : ĝojoj (joyi). Sed ta eroro montras, quante justa
- ↑ « Pro tio », devus dicar l’ autoro! (N. D. L. R.)
- ↑ On diskutas anke senfine por savar, kad on devas « sin apogi sur tablon » o « sur tablo ». Vana subtilaji di gramatikisti! Li neplu havas yuro denuncar e mokar la neutila subtilaji e komplikaji di nia « naturala » lingui : nam li penas igar Esp. vere « naturala » ye ta relato! [N.D.L.R.]
