Mem se la tuta mondo ecepte Francio, Germanio, Italio e Hispanio parolus angle, la LI. esus tute same utila, nam ica max edukita rasi ne povus komprenar un-altra. Plue, kad la angla verkisto expektas, ke ne-angli povas aceptar internacione, pronunci quale « fai-nait » por la angla vorto « finite » o « maikreskoup » por « mikroskop »? Ja Angli mokas mem la edukita Indiani qui tamen ofte parolas la angla tre bone, malgre poka acento : quon dicus la shovinisti e la puristi, se omna nacioni de Europo lernus la angla e pronuncus ol sua-maniere? Por ke la angla linguo esez aceptebla, ol bezonus esar chanjata plene : unesme en la ortografio di multa saxona vorti (quale : enough, might, love, friend e. c.); duesme en la pronunco di omna latina vorti (literature, confusion, mountain, e. c.). Sed ta linguo ne esus rekonocebla; ed esas multe plu facila lernar artificala linguo, mem se ol ne esas tam richa. Se, pos mil yari, la evoluco donas ad ni universala linguo, ni ne plendos; sed on memorez bone, ke la LI. esos sen-dube un ek la max importanta faktori en la internacionigo di nia komuna lexiko.
Whitley Express, 6 Junio 1908. — Nia samideano So Tickell publikigis en ca jurnalo artikleto en ES. kun angla traduko, deklarante, ke la reformi esas « necesega ». — « Omna personi, qui komparos senpartie Esperanto quale nun existanta kun Esperanto nuva o reformita obligesos con konfesar. » Bonega exemplo, quan ni rekomendas a nia amiki; tante pli ke nia linguo povas imprimesar sen malfacileso (e sen ula malbeliganta mutilado) en irga jurnalo : granda avantajo por la propagado.
Le Républicain de la Meuse (31 mayo) raportas, ke la grupo Esperantista en Verdun, en sa lasta kunsido di la skolal yaro, adoptis unavoce proyekto di internaciona Akademio elektota da la Esperantisti, segun So Michaux, pos diskurseto di nia devota samideano Kapitano Populus, qua expozis la reformi propozita da nia Komitato e lia neceseso od utileso. Asistis S-i Couteaux, Coré, direktisto di la kolegyo, Ernauld, esperantista konsulo; la vespero finis per esperantala kanti, kun granda entusiasmo. Ni gratulas nia samideani de Verdun, qui pruvas per lia exemplo, ke on povas esar bona e fidela Esperantisti sen renuncar a la libereso di opiniono e sen opresar ol che altri.
Ni recevis de tre konocata Usonana samideano la letro sequanta :
*« Al la Redaktoro de Progreso,
18, IV, 1908.
Estimata sinjoro,
Mi gratulas vin pri la apero de la jurnalo Progreso, kaj pri la bona sintenado de la verkintoj de la artikoloj trovataj en ĝi. Estu
