sparema, pro ke ol igas la formo sa (ed anke si) libera por altra uzi. La tri formi genre distingita povus esar : ila, ela, ola (vice olsa, elsa, olsa), od anke, plu reguloze : ilua, elua, olua. Kompreneble la plurala formo por un posedanto devus konsequante esar : lui, e la genre distingita formi : ilui, elui, olui. E co liberigus la vorto si por altra skopi.
Yen la tabelo di la propozita pronomi. La nuva formi propozita da me esas grase imprimita :
Sing. : me, tu, vu, lu (ilu, elu, olu, od: il’, el’, ol’).
Plur. : ni, vi, li (ili, eli, oli).
Sing. : mea, tua, vua, lua (ila, ela, ola, od : ilua, elua, olua).
Plur. : nia, via, lia (ilia, elia, olia).
Sing. : mei, tui, vui, lui (ilui, elui, olui).
Plur. : nii, vii, lii (ilii, elii, olii).
En kazo, ke on ne volus abandonar la formi sa e si, on supresus la linei 2-6, e nur la unesma lineo kontenus la chanji aceptebla.
La questiono di la pronomi, la max malfacila en la tuta gramatiko, esis rezervita da la Komitato a la konstanta Komisitaro, quale on vidis per nia Raporto (Progreso, p. 9). Ed ica ricevis pri ta temo multa diversa propozi, quin ol zorge studyis ante facar la decido od elekto, quan on konocas, e per qua ol emendis la sistemo di Ido. Or, por povar pozar omna pronomi en akuzativo, en kazo di neceseso, Ido esis propozinta konsiderar il, el, ol quale abrejuri di ilo, elo, olo[1]. Sed, pro analogio kun la cetera pronomi (precipue kun la seryo : omnu, nulu, ulu, altru, e c.), semblis ke la finalo u esas plu konvenanta kam la finalo o; same por on, di qua l’ akuzativo esus onun (plu bona kam onon). Pro to on uzis ja kelkfoye en Progreso por belsoneso (precipue en fino di frazo) la formi ilu, elu, olu, qua devas konsideresar quale kompleta e reguloza formi.
Cetere, dum la labori di la konstanta Komisitaro, plura samideani, konoceskinte la proyekto di Ido, propozis vicigar la Idala formi illi, elli, olli per la formi plu simpla ili, eli, oli, e rimarkis, ke ici esas reguloza plurali di il, el, ol, o di ilu, elu, olu (quale omni, nuli, altri… esas plurali di omnu, nulu, altru). La motivo, pro qua Ido elektis illi, elli, olli, esas yena : il admisis reguloze la posedala pronomi ila, ela, ola, qui divenas en pluralo ili, eli, oli; sed ici esus identa a la personala pronomi ili, eli, oli. Pro to la
- ↑ N. B. En E S. la vorto ilo ne existas (same quale kelka altra vorti, qui esas sufixi maljuste substantivigita). On dicas : instrumento od utensilo.
