galggek; go son[1] njuolaides divvo, de galggek dok læt nuftgo eritčuppujuvvum.
9 Nuftgo rippu, mi dušša, galgga son hævvanet, nuftgo nisson ouddalaigasaš okke dak æi galga bæivaš oaidnet.
10 Auddal go din ruitok fuobmašek dam basstelis
lanjai miesstag, de son[2] dam eritbossol, lekkus varas
daihe jo buollemen.[3] Sal. 64, 7, 8. Job 5, 12.
11 Dat vanhurskes šadda illoi, go mavso son oaidna; julgides son bassal ibmelmættom olbmu varai sist.
12 Ja olbmuk celkkek: Šaddo almaken lædam vanhurskasi;
Ibmel læ almaken, gutte ædnamest dubmimen læ. Sal. 7, 12. 9, 5.
59. Salma.
David rokkadalla Ibmelest besstujume su bættolaš ja bahha vašalaǯaines, dorvast nanoset besstujume ala, ja lopped Ibmel gittet su arkalmastem ja væke ditti, 2–18.
1 Lavllomoapatægjai; ale hævat;[4] Davidest; golle
lavla; go Saul bijai olbmuid, guđek vieso gattemen legje,
su goddem ditti. 1 Sam. 19, 11. . .
2 Væltad muo muo vašalaǯainam, muo Ibmelam; soagjalifčik muo sin vuosstai, guđek muo vuosstai čuoǯǯelek.
3 Væltad muo sist erit, guđek bahaid dakkek, ja bæste muo sorbijægje olbmain.
4 Dastgo gæč, hægga must si vudgŋek; gievrak muo
vuosstai čoagganek alma muo værredaǥotaǥa ja muo
suddotaǥa, muo hærram. Sal. 7, 4–6.
5 Alma muo mæddadusataǥa fallijek si ouddan ja
divvok ječaidæsek (doarroi); gocca muo oudald boattet,
ja gæča! Sal. 35, 23.
